Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Miqueas 7:14 - Ang Pulong sa Dios

14 O Ginoo, bantayi kaming imong katawhan nga imong gipanag-iyahan, sama sa pagbantay sa magbalantay sa mga karnero. Ang mga yuta sa palibot namo abunda ug sabsabanan, apan kami nagkinabuhi nga kami-kami lang sa kamingawan. Ipalapad ang among teritoryo hangtod sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

14 Bantayi ang imong katawhan pinaagi sa imong sungkod, ang panon sa imong panulundon, nga nagpuyo nga nag-inusara diha sa kalasangan taliwala sa tanaman; pasibsiba sila didto sa Basan ug sa Gilead sama sa kanhing mga adlaw.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

14 Ginoo, bantayi ang imong katawhan nga imong gipili, kay nag-inusara sila sa kamingawan nga gilibotan sa tabunok nga yuta. Pasibsiba sila sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

14 Ginoo, bantayi ang imong katawhan nga imong gipili, kay nag-inusara sila sa kamingawan nga gilibotan sa tabunok nga yuta. Pasibsiba sila sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Miqueas 7:14
35 Cross References  

Ilha ninyo nga ang  Ginoo, Dios! Siya ang naghimo kanato ug iya kita. Iya kitang katawhan nga giatiman niya sama sa mga karnero.


Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto; gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.


Luwasa ug panalangini ang katawhan nga imong gipanag-iyahan. Bantayi sila sama sa ginabuhat sa usa ka magbalantay ngadto sa iyang mga karnero; atimana sila sa walay kataposan.


Kay siya ang atong Dios, ug kita ang iyang katawhan nga iyang gibantayan ug giatiman sama sa mga karnero. Kon madungog ninyo karon ang tingog sa Dios,


Kay unsaon man pagkasayod sa uban nga nalipay ka kanako ug sa imong katawhan kon dili mo kami ubanan? Ug unsaon nila pagkasayod nga pinasahi kami nga katawhan kaysa ubang katawhan sa kalibotan?”


Pagkatahom mo, mahal ko. Ang imong mga mata daw mga salampati luyo sa imong belo. Ang imong buhok daw panon sa mga kanding nga nanglugsong gikan sa Bukid sa Gilead.


Ug nianang higayona patingogon ang budyong sa makusog. Mamalik sa Jerusalem ang mga Israelinhon nga nag-antos sa pagkabinihag sa Asiria ug Ehipto. Ug simbahon nila ang  Ginoo didto sa balaan nga bukid sa Jerusalem.


Mag-awit ug maghugyaw kini sa kalipay nga daw sa tawo, ug mobukhad ang daghang mga bulak niini. Mahimo kining matahom sama sa Bukid sa Lebanon ug mabungahon sama sa uma sa Carmel ug Sharon. Ug makita ang gahom ug pagkahalangdon sa Ginoo nga atong Dios.


Pinaagi sa imong mga ulipon, gibiay-biay mo ako. Miingon ka pa, ‘Pinaagi sa akong daghang mga karwahi akong nasaka ang tag-as nga mga bukid, ang kinatumyan sa mga bukid sa Lebanon. Gipamutol ko ang iyang labing tag-as nga mga kahoyng sedro ug labing maayo nga mga sipres. Nakaabot ako sa kinasuokang bahin sa iyang mabagang kalasangan.


Atimanon niya ang iyang katawhan sama sa pag-atiman sa usa ka magbalantay sa iyang mga karnero: kugoson niya ang mga gagmayng karnero ug giyahan niya uban sa kalumo ang mga inahan.


Dili sila gutomon o uhawon. Dili sila maunsa sa kainit sa adlaw o sa mainit nga hangin sa disyerto. Kay ako nga adunay kaluoy kanila motultol kanila ngadto sa tuboran.


Panalanginan ko sila nga modangop kanako. Ang kapatagan sa Sharon ug sa Walog sa Acor mahimong sabsabanan sa ilang mga kahayopan.


“Ako, ang  Ginoo, nagsugo kanila, ‘Sulonga ang katawhan nga nagpahayahay lang ug walay gikabalak-an. Ang mga ganghaan sa ilang lungsod walay sira o trangka ug nagkinabuhi sila nga sila-sila ra.


Karon nga anaa sa kalisod ang Jerusalem ug nagkatibulaag, nahinumdom siya sa tanan niyang bahandi kaniadto. Sa dihang nahulog siya sa kamot sa iyang mga kaaway, walay mitabang kaniya. Gitamay siya ug gikataw-an sa iyang mga kaaway sa iyang pagkalaglag.


O Ginoo, pabalika kami kanimo ug mobalik kami. Ibalik kanamo ang among maayong kahimtang.


Padaghanon ko ang inyong mga tawo ug ang inyong mga mananap. Papuy-on ko pag-usab ang mga tawo diha kaninyo sama kaniadto, ug pauswagon ko kamo labaw pa kaysa kaniadto. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang  Ginoo.


Kon mag-ihap kamo sa inyong mga baka, karnero, o kanding, ang ikapulo sa matag napulo nga inyong naihap ihatag ninyo sa Ginoo.


“Nianang adlawa tukoron ko pag-usab ang gingharian ni David nga sa pagkakaron daw usa ka payag nga nalumpag. Ayohon ko ang mga bahin niini nga naguba. Tukoron ko kini pag-usab ug ibalik ko kini sama kaniadto,


“Sakopon sa mga Israelinhon nga taga-Negev ang Bukid ni Esau, ug sakopon sa mga Israelinhon nga nagpuyo sa kabungtoran sa kasadpan ang yuta sa mga Filistihanon. Sakopon sa mga Israelinhon ang yuta sa Efraim ug Samaria. Ug sakopon tribo ni Benjamin ang Gilead.


Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magkinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan ang iyang pagkagamhanan.


Dili na sila magbuhat ug sayop; dili na sila magsulti ug bakak. Ang malinglahon nga dila dili na mapalgan sa ilang mga baba. Mukaon sila ug mohigda ug wala nay muhadlok kanila.


Papaulion ko sila gikan sa Ehipto ug Asiria, ug papuy-on ko sila sa Gilead ug sa Lebanon. Manobra ang ilang gidaghanon hangtod dili na sila moigo sa ilang yuta.


Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagbaligya ug mga karnero. Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.


Busa malipay na ang  Ginoo sa mga halad mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, sama kaniadto.


Gikan sa ibabaw sa mga bungtod, nakita ko sila. Nagkinabuhi silag ila, nga nabulag sa ubang mga nasod.


Ang mga tribo ni Ruben ug Gad adunay daghan kaayong kahayopan. Busa pagkakita nila nga ang yuta sa Jazer ug Gilead maayo nga dapit alang sa mga hayop,


ang mga dapit nga gilaglag sa Ginoo alang sa mga Israelinhon, maayo nga dapit alang sa mga kahayopan, ug daghan ang among kahayopan.


“ ‘Ikaw, Betlehem, sa yuta sa Juda, dili ikaw ang importante sa mga lungsod sa Juda; kay diha kanimo maggikan ang pangulo nga mahimong magbalantay sa akong mga katawhan nga mao ang Israelinhon.’ ”


Dili sila iya sa kalibotan, ingon nga ako dili usab iya sa kalibotan.


Busa ang Israel magpuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas, ug diin ang tun-og nga gikan sa langit naghatag ug tubig sa yuta.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo