Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Miqueas 4:3 - Ang Pulong sa Dios

3 Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod, bisan kadtong gamhanan nga mga nasod sa layo. Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila mobansay ug mga tawo alang sa pagpakig-gira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

3 Siya maghukom taliwala sa daghang mga katawhan, ug maghusay sa gamhanang mga nasod sa layo; ug ang ilang mga espada himoon nila nga mga punta sa daro, ug ang ilang mga bangkaw himoon nga mga galab; ang nasod dili na mobakyaw sa iyang espada batok sa laing nasod, o magkat-on pa sila sa gubat;

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

3 Husayon niya ang katawhan, bisan kadtong gamhanang mga nasod nga atua sa layo. Himoon unya nilang punta sa daro ang ilang mga espada, ug ang ilang mga bangkaw himoon nilang mga galab. Dili na unya maggubat o mangandam sa gubat ang kanasoran.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

3 Husayon niya ang katawhan, bisan kadtong gamhanang mga nasod nga atua sa layo. Himoon unya nilang punta sa daro ang ilang mga espada, ug ang ilang mga bangkaw himoon nilang mga galab. Dili na unya maggubat o mangandam sa gubat ang kanasoran.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Miqueas 4:3
40 Cross References  

Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios. Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magdayeg kanako.”


Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan. Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.


Hinaut pa nga ang mga bukid ug mga bungtod mohatag ug panalangin sa imong katawhan samtang nagkinabuhi sila nga matarong.


Sa panahon sa iyang paghari, hinaut nga molambo ang katarong, ug molungtad ang mauswagon nga kahimtang sa mga tawo hangtod sa kahangtoran.


Sige na, O Dios, hukmi ang tanang mga katawhan sa kalibotan, kay imo sila.


sa presensya sa Ginoo! Kay sigurado gayod nga moanhi siya sa paghukom sa mga tawo sa kalibotan. Hukman niya sila sa katarong ug sumala sa iyang pagkamatinumanon.


Maglipay sila sa presensya sa Ginoo kay moanhi siya sa paghukom sa mga tawo sa kalibotan. Hukman niya sila uban sa katarong ug kaangayan.


Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod. Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila magbansay ug mga tawo aron sa pagpakig-gira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw.


Busa pasidunggan ka sa gamhanang mga katawhan, ug tahoron sa mapintas nga mga kanasoran.


Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan. Sa dili madugay luwason ko kamo. Dumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla maghulat kanako ug maglaom sa akong gahom.


Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo.


Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas. Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”


Walay kataposan ang kauswagan ug kalinaw diha sa iyang pagdumala. Maghari siya isip manununod sa gingharian ni David. Palig-onon niya kini ug patunhayon ang hustisya ug katarong sa walay kataposan. Sigurohon gayod sa Ginoo nga Makagagahom nga matuman kini.


“Sa panahon niining mga hari, ang Dios sa langit mopatukod ug usa ka gingharian nga dili gayod mapukan bisan kanus-a. Dili gayod kini mapildi o madumalahan sa uban. Laglagon hinuon niini ang tanang mga gingharian ug magpabilin kini sa walay kataposan.


Nianang adlawa maghimo ako ug kasabotan uban sa tanang matang sa mga mananap ug dili na nila kamo unsaon. Wagtangon ko sa yuta sa Israel ang pana ug espada aron makatulog kamo nga malinawon ug walay gikahadlokan nga katalagman.


Magmatinud-anon ako kaninyo, ug ilhon ninyo ako nga Ginoo.”


Tigomon ko ang mga nasod ug dad-on ko sila sa Walog ni Jehosafat. Didto hukman ko sila tungod sa ilang gihimo sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ang mga Israelinhon. Gipakatag nila ang akong katawhan sa ubang mga nasod ug gibahin nila ang akong yuta.


Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”


Unya makig-gira ang  Ginoo batok niadtong mga nasora, sama sa pagpakig-gira niya kaniadto.


“Daghang katawhan gikan sa nagkalain-laing siyudad ang mangadto sa Jerusalem.


Kuhaon ko ang mga karwahi ug mga kabayo nga panggira gikan sa Israel ug sa Juda. Ang mga pana nga gigamit sa gira balion. Ang moabot nga hari magdala ug kalinaw ngadto sa mga nasod. Mohari siya gikan sa usa ka dagat hangtod sa usa pa gayod ka dagat, ug gikan sa Suba sa Eufrates hangtod sa kinatumyan sa yuta sa Israel.”


Kay aduna nay adlaw nga gipili ang Dios nga hukman niya sa matarong nga paghukom ang tanang mga tawo dinhi sa kalibotan pinaagi sa tawo nga iyang gipili. Gipamatud-an niya kini sa tanan pinaagi sa pagbanhaw niya niining tawhana gikan sa kamatayon.”


Unya nakita ko nga naabli ang langit, ug didto adunay puti nga kabayo. Ang nagsakay sa kabayo gitawag ug Kasaligan ug Tinuod. Matarong ang iyang paghukom ug pagpakig-gira.


Laglagon niya ang nagsupak kaniya. Ipadalogdog niya ang langit batok kanila. Ang Ginoo ang maghukom sa tibuok kalibotan. Tungod kaniya mahimong gamhanan ug magmadaogon ang iyang pinili nga hari.”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo