Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Lucas 14:21 - Ang Pulong sa Dios

21 “Pagkahuman, mibalik ang sulugoon sa iyang agalon ug gisultihan niya kini kon nganong dili sila makaadto. Pagkadungog sa agalon nasuko siya. Busa miingon siya sa iyang sulugoon, ‘Adto didto sa mga karsada ug mga kalye sa atong lungsod ug dad-a dinhi ang mga kabos, mga bakol, mga buta ug mga piang.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

21 Unya ang ulipon mipauli ug misugilon niini ngadto sa iyang agalon. Ug uban sa kasuko ang tagbalay miingon sa iyang ulipon, ‘Lakaw dayon ngadto sa mga kadalanan ug mga agianan sa lungsod, ug dad-a dinhi ang mga kabos, mga bakol, mga buta ug ang mga piang.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

21 Tungod niini, mipauli ang sulugoon ug gisuginlan niya sa tanan ang iyang agalon. Labihang sukoa sa iyang agalon ug miingon sa sulugoon, ‘Lakaw pagdali ngadto sa mga kadalanan ug kasuoksuokan sa lungsod ug dad-a nganhi ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga buta ug ang mga piang.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

21 Tungod niini, mipauli ang sulugoon ug gisuginlan niya sa tanan ang iyang agalon. Labihang sukoa sa iyang agalon ug miingon sa sulugoon, ‘Lakaw pagdali ngadto sa mga kadalanan ug kasuoksuokan sa lungsod ug dad-a nganhi ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga buta ug ang mga piang.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Lucas 14:21
38 Cross References  

Tahora ninyo ang hari nga iyang pinili, kay kon dili, masuko siya, ug diha-diha laglagon kamo niya. Bulahan kadtong mga tawo nga nagdangop sa Ginoo.


Sakit kaayo ang tibuok nakong lawas ug gangutngot ang akong mga kilid.


Sa pagkakaron, ang Jerusalem sama sa sakayan nga luag ug mga higot, nagharag ang palo, ug dili mabuklad ang mga layag. Apan moabot ang panahon nga daghan gayod nga kabtangan ang mailog sa Jerusalem gikan sa iyang mga kaaway ug bisan ang mga bakol mabahinan.


Maglukso-lukso ang bakol sama sa usa, ug mosinggit sa kalipay ang amang. Mobugwak ang tubig sa disyerto, ug modagayday ang mga sapa ngadto sa kamingawan.


Miingon ang  Ginoo, “Mga lumulupyo sa Jerusalem, pangadto kamo sa mga kadalanan! Tan-awa ang mga plasa! Kon aduna kamoy makita nga bisan usa lang ka tawong matarong ug kasaligan, pasayloon ko ang inyong siyudad.


Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagbaligya sa mga karnero nga nagtan-aw kanako nahibalo nga adunay mensahe ang  Ginoo pinaagi niining akong gihimo.


Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagbaligya ug mga karnero. Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.


“Duol kamo kanako, kamong tanan nga gikapoyan ug gibug-atan, ug papahulayon ko kamo.


Sultihi ninyo siya nga ang mga buta nakakita na, ang mga bakol nakalakaw na, ang adunay mga ngilngig nga sakit sa panit nangaayo ug giisip na nga hinlo, ang mga bungol nakadungog na, ang mga patay nangabanhaw, ug ang Maayong Balita giwali ngadto sa mga kabos.


Unya miduol kaniya ang iyang mga tinun-an ug miingon, “Nahibaloan mo ba nga nahiubos ang mga Pariseo niadtong imong gisulti?”


Pagkakita niadto sa uban nga mga sulugoon nasubo kaayo sila, busa miadto sila sa ilang hari ug gisulti ang nahitabo.


“Mitubag sila, ‘Kay wala may nagpatrabaho kanamo.’ “Busa giingnan sila sa tag-iya, ‘Adto kamo sa akong ubasan ug pagtrabaho.’


Kon magkombira ka, dapita usab ang mga kabos, ang mga singkaw, ang mga bakol, ug ang mga buta.


“Miingon pa gayod ang usa, ‘Bag-o lang akong gikasal, busa dili ako makaadto.’


“Sa dihang nahimo na kadto sa sulugoon, miingon siya sa iyang agalon, ‘Sir, natuman ko na ang imong sugo, apan aduna pa gayod bakante sa kan-anan.’


Sultihan ko kamo sa tinuod nga walay bisan usa kanila niadtong una kong giimbitar nga makatilaw sa akong giandam nga pagkaon.’ ”


Ug kinahanglan nga isulti ngadto sa tibuok kalibotan gikan sa Jerusalem nga tungod kaniya pasayloon sa Dios ang maghinulsol sa ilang mga sala.


Pagbalik sa mga apostoles ni Jesus, gisulti nila kaniya kon unsa ang ilang mga nahimo. Unya gidala sila ni Jesus sa lungsod sa Betsaida. Wala niya gipakuyog ang ubang mga tawo.


Miingon si Jesus, “Mianhi ako dinhi sa kalibotan aron hukman ang mga tawo, aron ang mga buta makakita, ug ang mga makakita mabuta.”


Tumana ninyo ang mga tumutuo nga nangulo kaninyo ug pagpasakop kamo kanila, tungod kay sila mao ang nag-atiman sa inyong espirituhanon nga kahimtang. Ug nasayod sila nga moabot ang adlaw nga manubag sila sa Dios bahin sa ilang pag-atiman kaninyo. Kon tumanon ninyo sila, mag-alagad sila nga adunay kalipay, apan kon dili, masubo sila ug dili kini makahatag ug kaayohan kaninyo.


Busa dili gayod kita makalingkawas sa silot kon dili nato hatagan ug pagtagad kining kaluwasan nga wala gayoy sama. Ang Ginoo mismo mao ang una nga nagbutyag niini nga kaluwasan, ug gipamatud-an kini kanato sa mga tawong nakadungog kaniya.


Paminaw kamong mga hinigugma ko nga mga kaigsoonan! Gipili sa Dios ang mga kabos dinhi sa kalibotan aron maadunahan sila sa pagtuo ug mahimong manununod sa gingharian nga iyang gisaad sa mga nahigugma kaniya.


Naggawas sa iyang baba ang hait nga espada nga mao ang iyang gamiton sa pagpildi sa tanang mga nasod, ug walay makabatok sa iyang pagdumala. Ipakita gayod niya ang hilabihang kasuko sa makagagahom nga Dios ngadto kanila.


Miingon ang Espiritu ug ang babaye nga kaslonon, “Dali!” Ug ang tanan nga naminaw moingon usab nga, “Dali!” Si bisan kinsa nga giuhaw ug gustong moinom moduol ug modawat sa tubig nga naghatag ug kinabuhi. Wala kini bayad.


Gihaw-as sa Ginoo ang mga kabos sa ilang kawalad-on ug gipalingkod sila sa Ginoo uban sa mga halangdon ug gihatagag kadungganan. Siya ang tag-iya sa patukoranan diin gipahimutang ang kalibotan.


Mibalik ang mga tawo ni David ug gisugilon nila kaniya ang giingon ni Nabal.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo