Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Juan 13:5 - Ang Pulong sa Dios

5 Gibuboan dayon niyag tubig ang palanggana ug gipanghugasan niya ang mga tiil sa iyang mga tinun-an, ug gipahiran sa tualya nga iyang gibakos.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

5 Unya naghuwad siya ug tubig sa planggana ug misugod siya sa pagpanghugas sa mga tiil sa mga tinun-an ug sa pagpahid niini sa tualya nga iyang gibakos.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

5 Unya naghuwad siyag tubig sa planggana ug gihugasan niya ang mga tiil sa mga tinun-an ug gipahiran sa tualya nga iyang gibakos.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

5 Unya naghuwad siyag tubig sa planggana ug gihugasan niya ang mga tiil sa mga tinun-an ug gipahiran sa tualya nga iyang gibakos.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Juan 13:5
30 Cross References  

Magpakuha ako ug tubig aron makapanghugas kamo sa inyong mga tiil ug unya makapahulay ilalom niining kahoy.


“Kon mahimo, hapit una kamo sa akong balay. Makapanghimasa kamo didto ug adto kamo matulog karong gabii. Ug ugma sayo kamo nga makapadayon sa inyong paglakaw.” Apan mitubag sila, “Ayaw na lang, adto na lang kami matulog sa plasa karong gabii.”


Gipasulod sa sinaligan ang managsoon sa balay ni Jose ug gihatagan ug tubig aron makapanghugas sila sa ilang mga tiil. Gihatagan usab niya ug pagkaon ang ilang mga asno.


Apan nangutana si Jehosafat, “Wala bay propeta sa Ginoo dinhi? Kon anaa, makapangutana kita sa Ginoo pinaagi kaniya kon unsay atong buhaton.” Mitubag ang usa ka opisyal sa hari sa Israel, “Ania dinhi si Eliseo nga anak ni Shafat. Katabang siya kaniadto ni Elias.”


Hugasi ako sa akong pagkadaotan; hinloi ako sa akong mga sala.


“Dad-a si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki didto dapit sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan, ug ipakaligo sila.


“Panghinlo kamo sa inyong kaugalingon pinaagi sa pag-undang ninyo sa paghimo ug daotan sa akong atubangan.


Wisikan ko kamo ug limpyo nga tubig aron malimpyohan kamo sa tanang kahugaw, ug dili na kamo mosimba pag-usab sa mga dios-dios.


Apan sa dili pa ipahibalo nga hinlo na siya, labhan una sa tawo ang iyang bisti, kagisan ang tanan niyang buhok ug balhibo, ug maligo. Mahimo na siyang mosulod sa kampo apan dili siya mopuyo sa iyang tolda sulod sa pito ka adlaw.


Miingon pa ang  Ginoo nga Makagagahom, “Nianang adlawa, ablihan ang tuboran alang sa mga kaliwat ni David ug sa mga lumulupyo sa Jerusalem, aron sa paghinlo kanila sa ilang mga sala ug pagkahugaw. Wagtangon ko ang mga dios-dios sa yuta sa Israel ug dili na gayod sila mahinumdoman pa. Papahawaon ko sa Israel ang mini nga mga propeta ug ang daotang mga espiritu nga naggahom kanila.


Miduol siya dapit sa likod ni Jesus ug mihilak siya sa tiilan niini. Mitulo ang iyang mga luha sa mga tiil ni Jesus. Gipahiran niya kini sa iyang buhok ug gihalokan. Pagkahuman, gibuboan niya ug pahumot ang tiil ni Jesus.


Unya gilingi niya ang babaye ug miingon kang Simon, “Nakita mo ba ang gihimo niining babaye? Pagsulod nako dinhi sa imong balay, wala mo ako hatagi ug tubig nga ihugas sa akong tiil. Apan kining babaye, gihugasan niya ang akong tiil pinaagi sa iyang luha, ug ang iyang buhok mao pa gayoy iyang gipahid.


Apan miingon si Jesus, “Ang naligo na, limpyo na ang iyang tibuok lawas, ug dili na kinahanglan nga hugasan pa gawas lamang sa iyang mga tiil. Limpyo na kamo, apan dili kamong tanan.”


Sa pag-abot niya kang Simon Pedro, miingon si Simon kaniya, “Ginoo, hugasan mo ba ang akong mga tiil?”


Miingon si Pedro, “Dili gayod mahimo nga ikaw ang mohugas sa akong mga tiil.” Apan miingon si Jesus kaniya, “Kon dili ka magpahugas sa imong mga tiil kanako, dili ka na akong kauban.”


Apan ang gihimo sa usa sa mga sundalo, giduslak niya ang kilid ni Jesus sa bangkaw ug diha-diha miagas ang dugo ug tubig.


Busa ayaw na pagdugay. Tindog! Pagpabautismo ug tawag kaniya aron pasayloon ang imong mga sala.’


Ang uban kaninyo sama niini kaniadto. Apan nahinloan na kamo sa inyong mga sala, gigahin na kamo sa Dios nga mahimong iya, ug gipakamatarong na tungod kang Ginoong Jesu-Cristo ug tungod sa Espiritu sa atong Dios.


aron dawaton kita sa Dios, human kita mahinlo-i pinaagi sa tubig ug sa pulong sa Dios.


giila nga maayo ang ilang mga binuhatan, maayo moatiman sa ilang mga anak, maabi-abihon sa mga dumuduong, maalagaron sa katawhan sa Dios, matinabangon sa mga anaa sa kalisod, ug kugihan mohimo sa tanan nga maayo.


Busa, sa kinasing-kasing gayod ug sa walay pagduha-duha moduol kita sa Dios. Kay nasayran nato nga gihinloan na ang atong mga kasing-kasing gikan sa atong sad-an nga konsensya pinaagi sa dugo ni Jesus, ug ang atong lawas nahugasan na sa hinlo nga tubig.


Apan kon nagkinabuhi kita diha sa kahayag, ingon nga ang Dios kahayag, aduna kitay panaghiusa, ug ang dugo ni Jesus nga Anak sa Dios naghinlo kanato sa tanan natong mga kasal-anan.


Ang mianhi nga si Jesu-Cristo gipamatud-an nga mao gayod ang Anak sa Dios pinaagi sa tubig sa dihang siya nagpabautismo ug pinaagi usab sa dugo nga giula. Kini dili lang pinaagi sa tubig kondili pinaagi sa tubig ug dugo. Ug kini gipamatud-an usab sa Espiritu kanato, ug nahibaloan nato nga tinuod ang iyang gisulti kay siya ang kamatuoran.


Mitubag ako, “Sir, wala ako masayod. Suginli ako!” Miingon siya kanako, “Mao kana ang mga tawo nga nakaagig hilabihang paglutos. Ang ilang mga bisti gilabhan nila ug gipaputi sa dugo sa Karnero.


Busa gidala sila sa tigulang didto sa iyang balay. Gipakaon sa tigulang ang ilang mga asno, ug unya nanghimasa sila ug nangaon.


Miluhod si Abigail ug miingon, “Oo, mosugot ako. Andam ako sa pag-alagad kaniya bisan sa iyang mga sulugoon.”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo