Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Jeremias 5:6 - Ang Pulong sa Dios

6 Busa sulongon sila sa ilang mga kaaway nga daw liyon nga gikan sa kalasangan o daw bangis nga iro nga gikan sa disyerto o daw mananap nga leopardo nga mag-atang duol sa ilang mga lungsod ug mokunis-kunis sa bisan kinsa nga mogawas. Mahitabo kini kanila kay nanobra na ang ilang pagkamasinupakon sa Dios, ug makadaghan na sila nga mitalikod kaniya.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

6 Tungod niini usa ka liyon nga gikan sa lasang mopatay kanila, usa ka lobo gikan sa kamingawan molaglag kanila. Usa ka leopardo magbantay batok sa ilang mga siyudad, ang matag usa nga mogula gikan didto kuniskunison; kay ang ilang mga kalapasan daghan, ang ilang mga pagbiya sa pagtuo nagkadaghan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

6 Tungod niini panukbon sila sa liyon sa kalasangan, kuniskunison sa tigre ug atangan sa liyopardo diha sa ilang kalungsoran. Kadtong mogawas sa ilang balay kuniskunison tungod sa kadaghan sa ilang sala, ug sa ilang pagtalikod sa Dios sa makadaghan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

6 Tungod niini panukbon sila sa liyon sa kalasangan, kuniskunison sa tigre ug atangan sa liyopardo diha sa ilang kalungsoran. Kadtong mogawas sa ilang balay kuniskunison tungod sa kadaghan sa ilang sala, ug sa ilang pagtalikod sa Dios sa makadaghan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Jeremias 5:6
38 Cross References  

Gawas pa niana, ang tanang pangulo sa mga pari ug sa mga katawhan wala na magmatinumanon sa Dios. Gisunod nila ang daotan nga mga binuhatan sa uban nga mga nasod ug gipanamastamasan nila ang Templo sa Ginoo, nga gipakabalaan sa Ginoo didto sa Jerusalem.


Unya mitindog si Ezra nga pari ug miingon kanila, “Nakasala kamo kay nakigminyo kamo sa mga dili Israelinhon. Busa nadugangan pa gayod ang sala sa Israel.


Miingon ako: “Dios ko, naulaw ako pag-ayo. Dili ako makaatubang kanimo sa kaulaw tungod kay labihan na gayod ang among mga sala; molapaw na kini sa among mga ulo ug mosangko na sa langit.


Naningkamot ako sa pagbangon, apan naniid ka sama sa liyon aron paglaglag kanako. Gipakita mo ang imong gahom batok kanako.


Gihimo mo ang kangitngit; ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.


Ug gikaon kini sa mga baboy nga ihalas ug sa uban pang ihalas nga mga mananap.


Ang imong mga lider mga gahig ulo ug kauban sa mga kawatan. Ganahan sila kaayo sa mga suborno, ug kanunay silang nag-apas ug mga gasa. Wala sila mamati, wala nila panalipdi ang katungod sa mga ilo ug sa mga biyuda.


Kay daghan na ang atong mga sala atubangan sa Dios, ug mao kini ang nagpamatuod nga angay kitang silotan. Oo, nasayod kita nga kanunay kitang nagpakasala.


Miingon ang mga tawo, “O Ginoo, nakasala kami kanimo. Makadaghan na kami nga mitalikod kanimo, ug angay kaming silotan. Apan tabangi kami tungod ug alang sa imong ngalan.


Ang iyang mga kaaway daw liyon nga gangulob ngadto kaniya. Gilaglag nila ang iyang yuta; gipangguba ang iyang mga lungsod, ug nahimo kining awaaw.


Kamo ra mismong mga Israelinhon ang nagdala niini nga kalaglagan sa inyong kaugalingon. Kay gisalikway ninyo ako, ang  Ginoo nga inyong Dios, sa dihang gigiyahan ko kamo sa dalan.


Tungod sa inyong kadaotan ug pagsalikway kanako, badlongon ug silotan ko kamo. Karon, huna-hunaa ninyo pag-ayo kon unsa kadaotan ug kapait ang pagsalikway ug dili pagtahod sa Ginoo nga inyong Dios. Ako, ang  Ginoo nga Makagagahom, ang nag-ingon niini.


“Kamong mga katawhan niini nga henerasyon, paminawa kining akong isulti: “Sama ba ako sa usa ka disyerto alang kaninyong mga Israelinhon, o kaha sa usa ka dapit nga labihan kangitngit? Nganong moingon man kamo, ‘Makahimo na kami sa among gusto. Dili na kami moduol sa Dios.’


Ang Ginoo sama sa liyon nga mibiya sa iyang tago-anan. Maawaaw ang inyong yuta tungod sa gira ug tungod sa labihang kasuko sa Ginoo.


Gikalimtan na kamo sa inyong kaabin nga mga nasod; wala na sila magpakabana kaninyo. Gisulong ko kamo sama sa pagsulong sa usa ka kaaway. Gisilotan ko kamo sa hilabihan tungod kay bug-at na kaayo ang inyong mga sala ug labihan kadaghan.


Nganong magpakitabang man kamo bahin sa inyong kasakit ug sa inyong samad nga wala nay kaayohan? Gihimo ko kini kaninyo kay grabe na kaayo ang inyong mga sala ug labihan na kadaghan.


Dili gayod kini mahupay hangtod nga matuman ang iyang tuyo. Ug sa ulahing mga adlaw, masabtan ra ninyo kini.


Daw sa liyon nga migula sa iyang tago-anan ang tiglaglag sa mga nasod. Mibiya na siya sa iyang dapit sa paglaglag sa inyong yuta. Ang inyong mga lungsod panggub-on hangtod dili na kini kapuy-an.


“Pakalitan kog sulong ang Edom, sama sa liyon nga gikan sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan nga migukod sa mga karnero sa sabsabanan. Patibulaagon ko sila ug padumalahan ko ang Edom sa tawo nga akong pilion. Kinsay ikatandi kanako? Kinsay mangahas pagsukol kanako? Kinsa nga pangulo ang makigbatok kanako?


Apan ngano man nga kamong mga taga-Jerusalem padayon nga mitalikod kanako? Nganong dili man ninyo mahimong biyaan ang mga dios-dios nga gatunto kaninyo ug mobalik kanako?


Ang talabon, ang salampati, ang sayaw, ug ang lapay nahibalo kon kanus-a mobalhin ngadto sa ubang mga dapit ug kanus-a sila mobalik, apan kamong akong mga katawhan wala mahibalo sa akong kasugoan.


Ang iyang mga kaaway mao na ang nagdumala kaniya, ug kini nga mga kaaway nagmauswagon. Gipaantos sa Ginoo ang Jerusalem tungod sa iyang mga sala. Ang iyang mga lumulupyo gibihag sa mga kaaway.


ug sa matag kanto sa kadalanan. Ug didto gihugaw-hugawan mo ang imo nga katahom, ug gihanyag mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsang lalaki nga molabay. Nagkagrabe pa gayod ang imo nga pagpamiga.


Ang ilang mga opisyal nahisama sa bangis nga mga iro nga nagkunis-kunis sa ilang mga biktima. Mopatay sila aron lang makasapi.


Apan bisan pa niini, misamot pa gayod ang iyang pagbaligya sa iyang dungog sama sa iyang gihimo didto sa Ehipto sa batan-on pa siya.


“Ang una nga mananap murag liyon, ug adunay pako sa agila. Unya, nakita ko nga gilangkat ang iyang mga pako. Gialsa siya ug gipatindog nga daw tawo ug gihatagan sa panghuna-huna nga sama sa tawo.


“Ang ikatulo nga mananap murag leopardo. Adunay upat kini ka pako sa likod ug adunay upat ka ulo. Gihatagan siya ug katungod sa pagdumala.


Kay mahisama ako sa usa ka liyon ngadto sa Israel ug Juda nga mokunis-kunis kanila. Ako gayod mismo ang molaglag kanila. Bihagon ko sila ug walay makaluwas kanila.


Ang ilang mga kabayo mas tulin pa kaysa leopardo, bangis pa kaysa mga lobo sa kilumkilom. Ang ilang mga kabalyero kusog nga modagan sa unahan, ang ilang mangabayo gikan pa sa halayo. Sama sila sa agila nga paspas molupad aron sa pagdakop sa ilang tukbonon.


Ang iyang mga opisyales uban kaniya mga nagngulob nga liyon; ang iyang maghuhukom mga lobo sa kagabhion, nga dili magbilin alang sa kabuntagon.


“Unya karon, kamong mga kaliwat sa mga makasasala, mao na usab ang mipuli sa inyong mga katigulangan ug gidugangan pa gayod ninyo ang kasuko sa Ginoo batok sa mga Israelinhon.


Ang mananap nga akong nakita murag leopardo. Ang iyang tiil murag tiil sa mananap nga oso, ug ang iyang baba murag baba sa liyon. Ug gihatag sa dragon ang iyang gahom ug ang iyang trono sa mananap aron modako ang gahom niini sa paghari.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo