Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Genesis 8:1 - Ang Pulong sa Dios

1 Wala kalimti sa Dios si Noe ug ang tanan nga mga mananap nga kauban niya sulod sa arka. Busa gipahuyop niya ang hangin ibabaw sa kalibotan ug naghinay-hinay ug hubas ang tubig.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

1 Apan ang Dios nahinumdom kang Noe ug sa tanan nga mga mananap ug sa tanang kahayopan nga uban kaniya didto sa arka. Ug gipahuros sa Dios ang usa ka hangin sa ibabaw sa kalibotan, ug mianam paghubas ang tubig.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

1 Wala hikalimti sa Dios si Noe ug ang tanang ihalas nga mga mananap ug ang mga kahayopan nga uban kaniya didto sa arka. Nagpahuros ang Dios ug hangin ug misugod paghubas ang tubig.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

1 Wala hikalimti sa Dios si Noe ug ang tanang ihalas nga mga mananap ug ang mga kahayopan nga uban kaniya didto sa arka. Nagpahuros ang Dios ug hangin ug misugod paghubas ang tubig.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Genesis 8:1
35 Cross References  

Gihinumdoman sa Dios si Abraham, kay sa dihang gilaglag niya ang mga lungsod sa kapatagan diin nagpuyo si Lot, gipaikyas una niya kini aron dili maapil.


Gihinumdoman sa Dios si Raquel. Gitubag niya ang pag-ampo niini ug gitugotan nga makaanak.


Unya nag-ampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ug ayaw gayod kalimti ang gipanghimo ko alang sa imong Templo ug sa mga buluhaton niini.”


Unya gimandoan ko ang mga Levita nga himuon nila ang seremonyas sa paghinlo sa ilang kaugalingon ug magbantay sa mga ganghaan aron igahin alang sa Dios sa mga tawo ang Adlaw nga Igpapahulay. Unya nag-ampo ako, “O Dios ko, hinumdomi kining akong gihimo, ug kaloy-i ako sumala sa imong dakong gugma.”


Unya nag-ampo ako, “O Dios ko, ayaw kalimti nga gipasipalahan nila ang ilang pagkapari ug ang ilang panaad ingon nga mga pari ug mga Levita.”


Gisiguro ko usab nga ang mga sugnod nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga panahon, apil na ang mga unang abot. Unya nag-ampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ako ug panalangini.”


Kon pugngan niya ang ulan, moabot ang hulaw; ug kon buhian niya kini, daoton sa baha ang yuta.


“Ginoo, hinaut unta nga tagoan mo na lang ako sa dapit sa mga patay hangtod nga mawala ang imong kasuko, ug magtakda ka ug panahon nga hinumdoman mo ako.


Gihimo kining tanan sa Dios kay wala niya kalimti ang iyang saad kang Abraham nga iyang alagad.


Ginoo, hinumdomi ako kon tabangan mo na ang imong katawhan; luwasa usab ako kon luwason mo sila,


Kanunay kitang gihuna-huna sa Ginoo, ug panalanginan niya kita. Panalanginan niya ang katawhan sa Israel apil na ang mga kaliwat ni Aaron.


Ginoo, ayaw kalimti si David ug ang tanang kalisod nga giantos niya.


Gihinumdoman niya kita sa dihang gipildi kita sa atong mga kaaway. Ang iyang gugma walay kataposan.


Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem. Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”


Ang Ginoo ang nagmando sa mga baha. Nagmando siya ingon nga hari sa walay kataposan.


Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid. Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat. Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.


Unya giisa ni Moises ang iyang kamot ibabaw sa dagat, ug natunga ang dagat pinaagi sa makusog nga hangin nga gipadala sa Ginoo gikan sa sidlakan. Tibuok gabii nga kusog ang hangin hangtod nga mimala ang yuta taliwala sa dagat.


Apan sa usa mo lang ka paghuyop nalumos sila sa dagat. Naunlod sila sa kinahiladman nga daw tingga.


Nadungog sa Dios ang ilang mga pag-agulo, ug gihinumdoman niya ang iyang kasabotan kang Abraham, Isaac, ug kang Jacob.


Maingon nga ang hanging habagat magdalag ulan, ang tabi-tabi magdala usab ug kasuko.


Kon momando ako nga momala ang mga suba, momala kini.


Mahiagom sa hulaw ang tanan niyang katubigan. Tungod kay ang Babilonia dapit nga daghag mga dios-dios ug nalingla ang mga tawo niining makalilisang nga mga dios-dios.


Busa nanumpa ang  Ginoo, nga Dios nga gipasigarbo ninyong mga kaliwat ni Jacob, “Dili ko gayod kalimtan ang tanang kadaotan nga inyong gihimo.


Ako pa kaha ang dili maluoy sa Nineve, ang dakong siyudad nga adunay kapin sa 120,000 ka mga tawo nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod, ug adunay daghan pa nga mga mananap?”


Gibadlong niya ang kadagatan ug nauga kini; Gipauga niya ang mga kasapaan. Ang Basan ug Carmel nangalaya ug ang pagpamulak sa Lebanon nahanaw.


Ginoo nadungog nako ang imong kabantugan. Ug tungod niini nagtahod ako sa imong nahimo, Ginoo. Himoa ug balik sa among panahon ang imong gihimo kaniadto; sa imong kapungot hinumdomi ang kaluoy.


Motabok sila ug dagat nga baloron apan moundang ang mga balod. Ug bisan ang Suba sa Nilo momala. Ang mapasigarbohon nga Asiria ipaubos ug ang gahom sa Ehipto mahanaw.


“Kon atua na kamo sa inyong yuta, unya makig-away kamo batok sa kaaway nga mopaantos kaninyo, patingoga ninyo ang mga trumpeta aron ako, ang Ginoo nga inyong Dios, mahinumdom kaninyo ug moluwas kaninyo gikan sa inyong mga kaaway.


Nangutana kaniya ang anghel sa Ginoo, “Nganong gibunalan mo ang imong asno sa makatulo gayod? Mianhi ako dinhi sa pagbabag kanimo kay daotan ang imong binuhatan sa akong tan-aw.


Ang inilang siyudad napikas sa tulo ka bahin, ug ang mga siyudad sa tanang nasod nagun-ob. Gituman sa Dios ang iyang saad ngadto sa mga tawo nga nagpuyo sa siyudad sa Babilonia. Mao nga gipatagamtam kanila ang iyang kasuko ug silot.


Kon tapukon ang iyang mga sala sangko na kini sa langit, kay daghan kaayo ang iyang mga gibuhat nga daotan, ug dili gayod kini kalimtan sa Dios.


Pagkabuntag, sayo kaayong mibangon si Elkana ug ang iyang pamilya ug misimba sila sa Ginoo. Unya mipauli sila sa ilang balay sa Rama. Midulog si Elkana kang Hana, ug gitubag sa Ginoo ang pag-ampo ni Hana nga hatagan siyag anak.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo