Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Daniel 10:16 - Ang Pulong sa Dios

16 Unya kadtong murag tawo nga akong nakita sa panan-awon mihikap sa akong ngabil ug nakasulti ako pag-usab. Miingon ako kaniya nga nagtindog sa akong atbang, “Sir, lain gayod ang akong pamati ug nawad-an ako ug kusog tungod niadtong akong nakita nga panan-awon.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

16 Unya dihay usa nga sama ug panagway sa mga anak sa tawo nga mihikap sa akong mga ngabil, unya akong gibuka ang akong baba ug ako misulti. Miingon ako kaniya nga nagtindog sa akong atubangan, “O agalon ko, tungod sa panan-awon ang kasakit midangat kanako ug walay nahibilin nga kusog kanako.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

16 Unya may maorag tawo nga mihikap sa akong ngabil ug nakasulti na ako. Nagtindog siya diha sa akong atubangan ug giingnan ko siya, “Tungod sa nakita kong panan-awon, nahasol ako pag-ayo ug nawad-ag umoy.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

16 Unya may maorag tawo nga mihikap sa akong ngabil ug nakasulti na ako. Nagtindog siya diha sa akong atubangan ug giingnan ko siya, “Tungod sa nakita kong panan-awon, nahasol ako pag-ayo ug nawad-ag umoy.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Daniel 10:16
29 Cross References  

Miingon si Moises sa Ginoo, “Ginoo, dili ako maayong manulti sukad pa kaniadto, ug bisan karon nga nakigsulti ka kanako nga imong sulugoon. Hinay gayod ako sa panulti.”


Apan miingon si Moises, “O Ginoo, kon mahimo lain na lay ipadala.”


Kay sa magkadugang ang kahibalo ug kaalam, magdugang usab ang kasakit ug pag-antos.


Gipadapat niya ang baga sa akong baba ug miingon, “Midapat na kini sa imong baba, busa wala kanay sala kay gipasaylo ka na.”


Unya gihikap sa Ginoo ang akong baba ug miingon, “Gibutang ko karon sa imong baba ang akong mga pulong nga imong isulti.


Ug didto adunay murag trono nga hinimo gikan sa batong sapiro, ug adunay naglingkod niini nga sama sa tawo.


Apan sa higayon nga makigsulti ako kanimo, pasultihon ko na ikaw. Ug ako, ang Ginoong Dios, magsugo kanimo sa pagsulti sa akong mensahe kanila. Ang uban kanila mamati, apan ang uban dili, kay mga masinupakon sila nga katawhan.”


Nianang milabay nga gabii, sa wala pa moabot kadto nga tawo, gigamhan ako sa Ginoo ug nakasulti ako pag-usab. Busa pag-abot niadtong tawo nianang pagkabuntag, makasulti na ako.


Wala ko masabti ang iyang tubag, busa nangutana ako kaniya, “Sir, unsa ba gayod ang mahimong resulta niining tanan?”


Pagkadungog ni Daniel (nga gitawag usab ug Belteshazar) niini, nahilom siya sa makadiyot kay nalisang siya ug nabalaka sa gisulti sa hari bahin sa iyang damgo. Busa miingon ang hari kaniya, “Belteshazar, ayaw kalisang sa akong damgo ug sa kahulogan niini.” Mitubag si Belteshazar, “Mahal nga Hari, maayo unta kon ang imong damgo ug ang kahulogan niini mahitabo ngadto sa imong mga kaaway ug dili kanimo.


“Nahasol ako pag-ayo sa akong panan-awon.


“Mao kini ang kataposan. Nakapahasol gayod kini kanako ug nangluspad ako sa kahadlok. Apan kini nga damgo wala ko gayod isugilon kang bisan kinsa.”


Samtang nagtan-aw ako niadtong panan-awon ug namalandong kon unsay kahulogan niini, kalit lang nga adunay mitindog sa akong atubangan nga murag tawo.


Miduol si Gabriel kanako, ug mihapa ako sa kahadlok. Apan miingon siya, “Tawo, kinahanglang masabtan mo nga ang imong panan-awon mahitungod sa kataposan nga panahon.”


Samtang nakigsulti siya kanako, nawad-an ako ug panimuot ug natumba sa yuta. Apan gikuptan niya ako ug gipatindog.


Pagkahuman niadto, ako, si Daniel, nagluya ug nagsakit sulod sa pipila ka adlaw. Pagkaayo nako, mibalik ako sa trabaho nga gitugyan kanako sa hari. Apan wala gihapon ako mahimutang niadtong panan-awon nga akong nakita. Lisod kaayo kadto sabton.


Ug samtang nag-ampo ako, tulin nga milupad paingon kanako si Gabriel nga nakita ko kaniadto sa akong panan-awon. Takna kadto sa paghalad sa gabii.


Diha-diha nakasulti si Zacarias ug gidayeg niya ang Dios.


kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway.


Miingon si Tomas kang Jesus, “Ginoo ko ug Dios ko!”


Mitubag ang tawo, “Dili ninyo ako kaabin o kaaway. Mianhi ako dinhi ingon nga pangulo sa kasundalohan sa Ginoo.” Mihapa si Josue sa pagtahod ug unya nangutana kaniya, “Sir, unsay gusto nimong isugo kanako nga imong alagad?”


Taliwala sa mga butanganan ug suga adunay nagtindog nga murag anak sa tawo. Taas ang iyang bisti kutob sa iyang tiil, ug sa iyang dughan adunay bakos nga bulawan.


Tungod niini nag-ampo si Manoa sa Ginoo. Miingon siya, “Ginoo, kon mahimo, pabalika ang alagad sa Dios nga gipadala mo aron tudloan kami kon unsay angay namong buhaton sa bata kon matawo na kini.”


Mitubag si Gideon, “Apan Sir, kon ang Ginoo kauban pa namo, nganong ingon man niini ang among kahimtang? Nganong wala man siya maghimo ug mga milagro sama sa iyang gihimo kaniadto sa dihang gipagawas niya gikan sa Ehipto ang among mga katigulangan, sumala sa gisugilon nila kanamo? Gipasagdan na kami sa Ginoo ug gitugyan sa mga Midianhon.”


Mitubag si Gideon, “Apan Ginoo, unsaon ko man pagluwas ang Israel? Kay ang among pamilya mao man ang pinakahuyang sa tribo ni Manases ug ako pa gayod ang pinakaubos sa among pamilya.”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo