16 Unya, adunay usa ka maalamon nga babaye sulod sa lungsod nga misinggit ngadto sa mga tawo ni Joab, “Pamati kamo kanako! Ingna ninyo si Joab nga moanhi siya dinhi kanako kay buot akong makigsulti kaniya.”
Busa nagsugo siyag usa ka tawo nga magkuha ug usa ka maalamon nga babaye gikan sa Tekoa. Pag-abot sa babaye, miingon si Joab kaniya, “Pagpakaaron-ingnon nga nagbangotan ka alang sa patay. Pagsul-ob ug bisti nga ginasul-ob sa nagbangotan. Ayaw pagpaguwapa, kondili, pagpakaaron-ingnon nga usa ka babayeng nagbangotan alang sa patay sulod sa taas na nga panahon.
Busa miadto si Joab kaniya, ug nangutana ang babaye, “Ikaw ba si Joab?” Mitubag si Joab, “Oo.” Miingon ang babaye, “Sir, pamatia ang isulti ko kanimo.” Mitubag si Joab, “Sige, mamati ako.”
Unya miadto ang babaye sa mga lumulupyo sa lungsod ug gisultihan sila sa iyang plano. Gipunggotan nilag ulo si Sheba ug giitsa nila kini kang Joab. Unya gipatingog ni Joab ang budyong ug mibiya ang iyang mga tawo sa lungsod ug namauli. Mibalik si Joab sa Jerusalem ug miadto sa hari.
Unya, miduol si Daniel kang Arioc nga kapitan sa mga tigbalantay sa hari. Kini si Arioc mao ang gisugo sa hari sa pagpatay sa maalamon nga mga tawo sa Babilonia.
Si Nabal ang iyang ngalan. Gikan siya sa kaliwat ni Caleb, ug ang iyang asawa mao si Abigail. Maalam ug matahom si Abigail, apan si Nabal daling masuko ug ngil-ad ug batasan.