5 Gisugal niya ang iyang kinabuhi sa dihang gipatay niya ang Filistihanon nga si Goliat, ug gipadaog sa Ginoo ang tibuok Israel. Nakita mo kini ug nalipay ka. Nganong buot mong patyon ang usa ka inosenteng tawo, sama kang David, sa walay igong hinungdan?”
5 Kay gibutang niya ang iyang kinabuhi diha sa iyang kamot ug gipatay ang Filistihanon, ug ang Ginoo naghimo ug usa ka dakong kadaogan sa tibuok Israel. Ikaw nakakita niana ug nalipay. Ngano nga magpakasala man ikaw batok sa dugo sa walay sala pinaagi sa pagpatay kang David sa walay hinungdan?”
5 Gisugal niya ang iyang kinabuhi aron pagpatay kang Goliat ug gipadaog sa Ginoo ang Israel. Nakita mo kini ug nalipay ka! Busa ngano man nga imong patyon siya nga wala man unta siya makasala kanimo?”
5 Gisugal niya ang iyang kinabuhi aron pagpatay kang Goliat ug gipadaog sa Ginoo ang Israel. Nakita mo kini ug nalipay ka! Busa ngano man nga imong patyon siya nga wala man unta siya makasala kanimo?”
apan siya nagpabilin ug gipamatay niya ang mga Filistihanon hangtod nga gikapoy ang iyang kamot ug namikog kini nga daw dili na makabuhi sa espada. Gipadaog sila sa Ginoo niadtong adlawa. Ang nangikyas nga mga Israelinhon namalik didto kang Eleazar aron pagkuha na lang sa mga armas sa mga nangamatay.
Busa hilom nga misulod sa kampo sa mga Filistihanon kadtong tulo. Nagkuha sila ug tubig gikan sa atabay duol sa pultahan sa Betlehem ug gidala kang David. Apan wala moinom si David, iya hinuon kining giyabo ingon nga halad sa Ginoo.
Pagkadaghan gayod sa nagdumot ug buot mopatay kanako sa walay igong hinungdan. Mas daghan pa sila kaysa akong buhok. Gibutang-butangan nila ako ug gipugos sa pag-uli sa mga butang nga wala ko kawata.
Mitubag si Moises sa mga tawo, “Ayaw kamo kahadlok. Pagmalig-on kamo ug tan-awa ninyo ang pagluwas kaninyo sa Ginoo karong adlawa. Kanang mga Ehiptohanon nga nakita ninyo karon dili na gayod ninyo makita pag-usab.
Apan hinumdomi ninyo kini: kon patyon ninyo ako, manubag kamo, kining siyudad, ug ang tanang lumulupyo niini, tungod sa pagpatay sa usa ka tawong walay sala. Kay sa pagkatinuod, gipadala ako sa Ginoo sa pagsulti kaninyo niining tanan nga inyong nadungog.”
Sa pagkakita ni Pilato nga wala na siyay mahimo kay basin masamok ang mga tawo, nagpakuha siya ug tubig ug nanghunaw siya atubangan sa mga tawo. Miingon siya, “Wala akoy kalabotan sa kamatayon niini nga tawo. Inyo kanang tulubagon!”
Apan bisan unsa ang mahitabo kanako, dili ko igsapayan basta mahuman ko lamang ang buluhaton nga gihatag kanako ni Ginoong Jesus, nga mao ang pagwali sa Maayong Balita mahitungod sa grasya sa Dios.
Kay hapit siya mamatay tungod sa iyang pag-alagad kang Cristo. Nahimutang ang iyang kinabuhi sa kakuyaw aron lamang matabangan niya ako isip inyong representante.
Busa dili gayod kita makalingkawas sa silot kon dili nato hatagan ug pagtagad kining kaluwasan nga wala gayoy sama. Ang Ginoo mismo mao ang una nga nagbutyag niini nga kaluwasan, ug gipamatud-an kini kanato sa mga tawong nakadungog kaniya.
Sa dihang nakita ko nga dili kamo motabang kanamo, gisugal ko ang akong kinabuhi sa pagpakig-gira sa mga Amonihanon. Gitugot sa Ginoo nga modaog ako. Karon, nganong makig-gira man kamo kanako?”
Apan miingon ang mga tawo kang Saulo, “Si Jonatan ang nagpadaog kanato, ug karon ato siyang patyon? Dili mahimo! Manaad kami sa buhi nga Ginoo nga dili gayod siya maunsa, kay ang Dios ang nagtabang kaniya sa gihimo niya karong adlawa.” Busa wala patya si Jonatan, kay giluwas siya sa mga tawo.
Mitubag si Ahimelec sa hari, “Dili kana mahitabo! Si David imong umagad, ug siya ang labing matinud-anon nimong alagad. Gawas pa niana, siya pa ang kapitan sa imong mga tigbalantay ug ginatahod siya diha sa imong panimalay.
Miduol ang babaye kang Saulo. Ug sa dihang nakita niya nga labihan ang kahadlok ni Saulo, miingon siya, “Mahal nga Hari, gituman ko ang imong gisugo bisan nahibaloan ko nga anaa sa kakuyaw ang akong kinabuhi.