Mahimo bang ilisan sa usa ka itom nga tawo ang kolor sa iyang panit? Mahimo bang ilisan sa mananap nga leopardo ang puntik-puntik niini nga balhibo? Dili gayod! Mao usab kamo, mga taga-Jerusalem, dili kamo makahimog maayo, kay naanad na kamo sa paghimog daotan.
Miingon ang Ginoo, “Panghugyaw gayod kamo sa kalipay, kamong mga lumulupyo sa Zion, kay ang inyong hari moabot. Matarong siya ug madaogon. Mapainubsanon siya ug moabot nga nagsakay sa nating asno.
Ang tawo nga nagtudlo gikan sa iyang kaugalingon nga kaalam nagpasidungog sa iya lang kaugalingon. Apan ang nagpasidungog sa nagpadala kaniya, mao ang katuohan ug dili bakakon.
“Miingon siya kanako, ‘Gipili ka sa Dios sa atong mga katigulangan aron mahibaloan mo ang iyang kabubut-on, ug aron makita mo ang Matarong nga Sulugoon ug madunggan mo ang iyang tingog.
Si Cristo wala gayoy sala, apan siya mao ang gipasilotan sa Dios tungod sa atong mga sala, aron nga kon anaa kita kang Cristo, ipakamatarong kita sa Dios.
Pagkahuman, gihatag ni Abraham kang Melquisedek ang ikanapulo nga bahin sa tanan nga iyang nakuha sa gira. Ang kahulogan sa ngalan nga Melquisedek, “Hari sa Pagkamatarong.” Ug tungod kay hari siya sa Salem, nagkahulogan usab kini nga siya “Hari sa Kalinaw.”
Busa si Jesus mao gayod ang pangulong pari nga atong gikinahanglan. Balaan siya; wala siya magbuhat ug daotan ug wala gayod siyay sala. Gilain siya gikan sa mga tawo nga makasasala ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
kay natawo na kamo pag-usab. Ug kini nga pagkatawo dili pinaagi sa inyong ginikanan nga adunay kamatayon, kondili pinaagi sa pulong sa Dios nga buhi ug walay kataposan.
Dayegon ta ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa iyang dako nga kaluoy kanato, natawo kita pag-usab pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo. Mao kini ang naghatag kanato ug dakong paglaom nga adunay gitagana ang Dios kanato nga panulondon. Kini nga panulondon atua sa langit, kanunay nga hinlo ug matahom, ug dili gayod mawala.
Kay si Cristo gani gipatay bisan wala siya makabuhat ug daotan. Ug kausa lang siya namatay aron mapasaylo ang atong mga sala. Siya nga walay sala gipatay alang kanato nga mga makasasala aron madala niya kita sa Dios. Tinuod gipatay siya sa iyang lawasnon nga kahimtang, apan gibuhi siya sa espirituhanon nga kahimtang.
Ug pinaagi usab niini, gihatagan niya kita ug bililhon gayod nga mga saad, aron pinaagi niini nga mga saad malikayan nato ang mga kailibgon dinhi sa kalibotan nga makadaot kanato, ug makaambit kita sa diosnon nga kinaiya.
Gisulatan ko kamo nga akong giisip nga mga anak, aron dili kamo magpakasala. Apan kon adunay makasala, adunay magpakiluoy sa Amahan alang kanato, ug siya mao si Jesu-Cristo nga mao ang matarong.
Mga anak, ayaw kamo pagtugot nga pahisalaagon kamo ni bisan kinsa! Ang tawo nga nagbuhat ug matarong nagpaila nga siya matarong, ingon nga si Cristo matarong.
Nahibaloan nato nga walay tawo nga nahimong anak sa Dios nga magpadayon pa sa pagpakasala, kay ampingan siya sa Anak sa Dios, busa dili siya matandog ni Satanas.
Hinigugma ko nga Gayo, ayaw sunda ang daotan nga gibuhat niining tawhana. Sunda ang maayo. Ang nagbuhat ug maayo iya sa Dios, apan ang nagbuhat ug daotan wala makaila sa Dios.