An AOTROU en deus astennet e zorn war ar mor, lakaet en deus ar rouantelezhioù da grenañ, roet en deus un urzh a-enep Kanaan: distrujañ e greñvlec'hioù,
Hag e tisplegint ur c'hlemmgan warnout, hag e lavarint dit: Penaos ez out distrujet, te hag a oa poblet gant tud ar mor, kêr vrudet ha galloudek war vor, te ha da annezidi hag a daole ar spont war ar re a oa o chom eno?
E-kreiz fonnusted da genwerzh, leuniet out bet a feulster, ha pec'het ec'h eus. Neuze e taolan ac'hanout, disakr, diouzh menez Doue, hag e tistrujan ac'hanout, cherubin diwaller, a-douez ar mein-tan.
Dre fonnusted da zireizhder, dre zislealded da genwerzh, ec'h eus disakret da santualioù. Lakaat a rin da sevel eus da greiz un tan a zebro ac'hanout, hag e lakain ac'hanout da vezañ ludu war an douar, dirak an holl re a sello ouzhit.
Mab an den, lavar da briñs Tir: Evel-henn e komz an Aotrou AOTROU: En em uhelaet eo da galon, hag ec'h eus lavaret: Me 'zo un doue, azezet on war dron Doue e-kreiz ar morioù. Petra bennak ma'z out nemet un den ha nann Doue, ec'h eus lakaet da galon evel kalon un doue.
Askelon a welo kement-se hag en devo aon, Gaza ivez hag e kreno, Ekron ivez hag he gortoz a yelo da get. Ne vo roue ebet e Gaza, ha ne chomo den en Askelon.