Biblia Todo Logo
La Biblia Online
- Anuncios -




Mazhev 5:22 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

22 Met me a lavar deoc’h penaos piv bennak a fuloro ouzh e vreur hep abeg a zellezo bezañ barnet, an hini a lavaro d’e vreur: Raka! a zellezo bezañ kastizet gant ar sanedrin, hag an hini a lavaro d’e vreur: Diskiant! a zellezo bezañ kastizet gant tan ar gehenn.

Ver Capítulo Copiar

Testamant Nevez 1897 (Jenkins)

22 Hogen me a lavar deoc’h penaos piou‐benag en em laka en coler ouz he vreur, hep caoz, a vezo punissabl dre an tribunal; ha piou‐benag a lavaro d’he vreur: Raka (den neant), a vezo punissabl dre ar c’honseil; hag an hini a lavaro dezhan: Diot, a vezo punissabl dre dân an ifern.

Ver Capítulo Copiar

Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858

22 Mæs m’el lare d’oh: En nemb e hum laquou én arfleu énep é vrér, e vou varnet dré el lézen; en nemb e larou d’é vrér, Raca, e you varnet dré el lézen, hag en nemb e larou dehou, pen‐scan, e vou varnet dré dan en Ihuern.

Ver Capítulo Copiar




Mazhev 5:22
93 Referencias Cruzadas  

E vreudeur, o welout penaos e kare e dad anezhañ muioc'h eget e holl vreudeur, a gasae anezhañ, ha ne c'hellent ken komz outañ e peoc'h.


E vreudeur a lavaras: Ha ren a ri eta warnomp? Pe hor gouarn a ri? Hag e kasajont anezhañ c'hoazh muioc'h en abeg d'e huñvreoù ha d'e gomzoù.


Ha Shimei a gomze evel-henn ouzh e villigañ: Kae er-maez, kae er-maez, den a wad, den fall!


David a zistroas da vennigañ e di. Ha Mikal merc'h Saül a zeuas en arbenn da Zavid hag a lavaras: Pebezh enor hiziv evit roue Israel oc'h en em zizoleiñ dirak daoulagad mitizhien e servijerien, evel ma en em zizolofe divezh un den a netra!


Akab a zistroas d'e di, glac'haret ha kounnaret gant ar gomz en doa lavaret dezhañ Nabod eus Jizreel, p'en doa respontet: Ne roin ket dit hêrezh va zadoù. Hag e c'hourvezas war e wele, e tistroas e zremm, ha ne zebras netra.


Asa a voe kounnaret a-enep ar gwelour, hag e lakaas anezhañ en toull-bac'h, rak fuloret e oa en e enep diwar-benn-se. Asa a wallgasas ivez darn eus ar bobl er mare-se.


Lakaat a reas barnerien er vro, en holl gêrioù kreñv Juda, e pep kêr.


Hag e lavaris dezho: Dasprenet hon eus, hervez hor galloud, hor breudeur Yuzev a oa bet gwerzhet d'ar broadoù, ha c'hwi a werzhfe hoc'h-unan ho preudeur? Ha deomp-ni e vefent gwerzhet? Hag e tavjont, ne ouezjont mui petra lavarout.


Va c'helc'hiañ a reont gant komzoù a gasoni, hag e reont din ar brezel hep abeg.


D'ar mestr-kaner; salm David. An diskiant en deus lavaret en e galon: N'eus Doue ebet! Breinet int, traoù euzhus o deus graet, n'eus den a rafe ar mad.


A-dra-sur, hini eus ar re a zo en gortoz ac'hanout ne vo mezhek. Ar re-se a vo mezhek, ar re a ra gant fallentez hep abeg.


Ra ne laouenaio ket diwar va fenn va enebourien disleal, ra ne wigno ket gant o lagad ar re am c'hasa hep abeg!


Gourdrouz ar gounnar, ha chom pell diouzh ar vuanegezh, na gounnar ket gant aon d'ober fall.


evit ma kendalc'hint de vevañ da virviken, ha ma ne welint ket ar poull.


Skuizh on o krial, va gouzoug a zo disec'het, va daoulagad en em guzum o c'hortoz va Doue.


AOTROU va Doue, ma em eus graet-se, ma ez eus direizhder em daouarn,


Pegen bras eo da oberennoù, o AOTROU! Da soñjoù a zo don-meurbet!


Ar fur a zouj hag a dec'h diouzh an droug, met ar sod a zo rok ha diarvar.


Muzelloù an den diboell a zegas ar stourmadeg, e c'henoù a c'halv taolioù.


An hini a akuizit pinvidigezhioù hep reizhder a zo evel ur glujar a c'hor ar pezh n'he deus ket dozvet, lezel a raio anezho e-kreiz e zeizioù, ha d'an diwezh e vo kavet diskiant.


Ar re a zo va enebourien hep abeg o deus va chaseet evel ul labous.


Neuze Nebukadnezar, kounnaret ha fuloret, a c'hourc'hemennas degas Shadrak, Meshak hag Abed-Nego. Degaset e voent dirak ar roue.


Neuze Nebukadnezar a voe leun a fulor, ha neuz e zremm a gemmas e-keñver Shadrak, Meshak hag Abed-Nego. Komz a reas hag e c'hourc'hemennas tommañ ar fornez seizh gwech muioc'h eget na oa ar c'hiz d'he zommañ.


En abeg d'ar feulster ec'h eus diskouezet e-keñver da vreur Jakob, e vi goloet a vezh ha lamet kuit da viken.


Na gav ket dudi o welout deiz da vreur, deiz e enkrez; na laouena ket war vibien Juda en deiz o distruj; na zigor ket ur genoù frank en deiz an estrenvan;


Diwallit diouzh an dud, rak ho kas a raint dirak al lezioù-barn hag e skourjezint ac’hanoc’h en o sinagogennoù.


N’ho pet ket aon dirak ar re a lazh ar c’horf ha ne c’hellont ket lazhañ an ene. Doujit kentoc’h an hini a c’hell lakaat an ene hag ar c’horf er gehenn.


Met ar farizianed, pa glevjont kement-se, a lavaras: Hennezh ne gas kuit an diaouled nemet dre Veelzebul, priñs an diaouled.


Komz a rae c’hoazh, pa zeuas ur goabrenn lugernus d’o goleiñ. Ha setu, ur vouezh a zeuas eus ar goabrenn o lavarout: Hemañ eo va Mab karet-mat, ennañ em eus lakaet va holl levenez. Selaouit eñ!


Neuze Pêr a dostaas outañ hag a lavaras: Aotrou, pet gwech e pardonin da’m breur pa bec’ho a-enep din? Bez’ e vo betek seizh gwech?


Evel-se e raio deoc’h va Zad a zo en neñvoù, ma ne bardon ket pep hini ac’hanoc’h a-greiz e galon e vankoù d’e vreur.


Gwalleur deoc’h, skribed ha farizianed pilpouzed! Rak redek a rit dre ar mor hag an douar evit ober ur prozelit, ha pa hoc’h eus e c’hounezet, e rit anezhañ ur mab eus ar gehenn div wech gwashoc’h egedoc’h.


Naered, lignez a naered-gwiber! Penaos e tec’hot diouzh kastiz ar gehenn?


Neuze e lavaro d’ar re a vo a-gleiz dezhañ: Tec’hit diouzhin, tud villiget, it en tan peurbadus a zo bet kempennet evit an diaoul hag e aeled.


Neuze, ar veleien vras, an henaourien hag ar sanedrin a-bezh a glaske ur fals-testeni bennak a-enep Jezuz evit e lakaat d’ar marv.


Ha setu, ur vouezh eus an neñvoù a lavare: Hemañ eo va Mab karet-mat, ennañ em eus lakaet va holl levenez.


Met me a lavar deoc’h: Na douit ket a-grenn, na dre an neñv, rak tron Doue eo,


Met me a lavar deoc’h: Karit hoc’h enebourien, bennigit ar re a villig ac’hanoc’h, grit vad d’ar re a gasa ac’hanoc’h, ha pedit evit ar re ho kwallgas hag hoc’h heskin,


Ar veleien vras hag ar sanedrin a-bezh a glaske un testeni a-enep Jezuz, evit e lakaat d’ar marv, hogen ne gavent ket.


Kerkent ha ma voe deuet ar mintin, ar veleien vras, gant an henaourien, ar skribed hag ar sanedrin a-bezh, en em guzulias asambles, a zegasas Jezuz ereet hag en lakajont etre daouarn Pilat.


Met me a ziskouezo deoc’h piv a dleit doujañ. Doujit an hini en deus ar galloud da gas d’ar gehenn, goude m’en deus lazhet. Ya, a lavaran deoc’h, hennezh eo an hini a dleit doujañ.


Adalek ma voe deuet an deiz, kuzul henaourien ar bobl, ar veleien vras hag ar skribed en em zastumas. Hag e lakajont anezhañ da zont dirak o sanedrin.


Neuze ar veleien vras hag ar farizianed a zastumas ar sanedrin hag a lavaras: Petra a raimp? Rak an den-se a ra kalz a virakloù.


Met kement-se a zo evit ma vo peurc’hraet ar ger a zo skrivet en o lezenn: Va c’hasaet o deus hep abeg.


Ar bobl a respontas: Un diaoul ac’h eus. Piv a glask lakaat ac’hanout d’ar marv?


Neuze ar Yuzevien a respontas dezhañ: Ha n’hon eus ket lavaret mat penaos out ur Samaritan hag ez eus un diaoul ennout?


Un nebeud filozoferien epikuriat ha stoikat a gomzas gantañ. Darn a lavaras: Petra a fell d’an teodeg-se lavarout? Ha darn all: Seblantout a ra kemenn doueoù estrañjour. Rak prezeg a rae dezho Jezuz hag an adsavidigezh a varv.


An deiz war-lerc’h, o c’hoantaat anavezout e gwirionez petra a oa tamallet dezhañ gant ar Yuzevien, e lakaas dieren anezhañ hag e c’hourc’hemennas d’ar veleien vras ha d’ar sanedrin a-bezh en em zastum. Hag, o tegas Paol d’an traoñ, e lakaas anezhañ en o c’hreiz.


Paol, o sellout start ouzh ar sanedrin, a lavaras: Tud breudeur, bevet em eus betek vremañ dirak Doue e pep koustiañs vat.


Pe ra zisklêrio ar re-mañ eus petra o deus va c’havet kablus pa’z on bet lakaet dirak ar sanedrin,


met e c’hourc’hemennjont dezho mont er-maez eus ar sanedrin hag en em guzuilhjont etrezo,


O vezañ klevet kement-se, ez ejont mintin mat en templ hag e kelennjont ennañ. Ar beleg-meur hag ar re holl a oa gantañ a zeuas, a zastumas ar sanedrin hag holl guzul henaourien mibien Israel hag a gasas da glask an ebestel d’ar prizon.


O vezañ o degaset, e lakajont anezho dirak ar sanedrin. Ar beleg-meur a reas ur goulenn diganto,


Atizañ a rejont ar bobl, an henaourien hag ar skribed. Oc’h en em deurel warnañ, e krogjont ennañ hag e tegasjont anezhañ d’ar sanedrin.


Evel m’o doa ar re holl a oa azezet er sanedrin o daoulagad dalc’het warnañ, e zremm en em ziskouezas dezho heñvel ouzh hini un ael.


Ar Moizez-se eo a lavaras da vibien Israel: An Aotrou ho Toue a savo deoc’h ur profed eveldon a-douez ho preudeur. Selaou a reot anezhañ.


E-keñver ar garantez a vreur, bezit leun a deneridigezh an eil evit egile. En em ziaraogit oc’h en em enoriñ an eil egile.


nag al laeron, nag ar re wallc’hoantek, nag ar vezvierien, nag an droukkomzerien, nag ar skraperien, n’o devo rouantelezh Doue da hêrezh.


Met ur breur en deus ur prosez gant ur breur all, ha kement-se dirak ar re zifeiz!


Peorien e vo dalc'hmat er vro, setu perak e roan dit ar gourc'hemenn-mañ hag e lavaran dit: digeriñ a ri da zorn da'z preur, d'ar paour ha d'an ezhommeg a vo ez pro.


Lakaat a ri barnerien hag ofiserien en holl c'hêrioù a roio an AOTROU da Zoue dit, hervez da veuriadoù. Hag e tougint barnedigezhioù reizh d'ar bobl.


ra chomo pep hini hep touellañ pe droukc’hoantaat e vreur en aferioù, rak an Aotrou eo ar veñjer eus an holl draoù-se evel ma hon eus henn lavaret hag henn testeniet deoc’h.


ra ne zroukkomzint a-enep den, ra vint tud a beoc’h, sioul, o tiskouez un douster peurvat e-keñver an holl dud.


Lakait evezh na zisprizfec’h an hini a gomz ouzhoc’h, rak ma ne dec’has ket ar re a zisprizas an hini a alie anezho war an douar, pegen diaesoc’h c’hoazh e vo deomp tec’hout mar troomp kein d’an hini a gomz deomp eus an neñvoù,


Bet lakaet da vezañ peurvat, eo deuet da vezañ an oberour eus ur silvidigezh peurbadus evit ar re holl a sent outañ,


Ha fellout a ra dit anavezout, o den aner, ez eo marv ar feiz hep an oberoù?


An teod ivez a zo un tan, ur bed a zireizhder. An teod a zo lakaet e-touez hon izili, o saotrañ ar c’horf a-bezh hag oc’h entanañ red ar vuhez, o vezañ entanet e-unan gant ar gehenn.


eñ, dismegañset, na rente dismegañs ebet, gwallgaset, na rae gourdrouz ebet met en em lakae dindan an hini a varn gant reizhder,


hep rentañ droug evit droug na dismegañs evit dismegañs, o vennigañ er c’hontrol, o c’houzout ez oc’h galvet da gement-se evit m’ho po ar vennozh da hêrezh.


An hini a lavar emañ er sklêrijenn, hag a gasa e vreur, a zo c’hoazh bremañ en deñvalijenn.


E kement-mañ eo e teu bugale Doue ha bugale an diaoul d’en em reiñ da anavezout: piv bennak ne ra ket ar reizhder n’eo ket eus Doue, na kennebeut an hini na gar ket e vreur.


Mar gwel unan bennak e vreur o pec’hiñ eus ur pec’hed na gas ket d’ar marv, ra bedo, hag e roio ar vuhez d’ar re na reont ket ur pec’hed a gas d’ar marv. Bez’ ez eus ur pec’hed a gas d’ar marv, ne lavaran ket pediñ evit ar pec’hed-se.


Hogen Mikael an arc’hael, pa stourme a-enep an diaoul diwar-benn korf Moizez, ne gredas ket dougen un tamall a vallozh, met lavarout a reas: Ra c’hourdrouzo an Aotrou ac’hanout!


Ar marv ha lec’h ar marv a voe taolet er stank a dan. Hennezh eo an eil varv.


Síguenos en:

Anuncios


Anuncios


¡Síguenos en WhatsApp! Síguenos