16 Mar tosta ur vaouez ouzh ul loen evit mont da c’hast gantañ, e lazhi ar vaouez hag al loen; lakaet e vint d’ar marv, o gwad a vo warno.
ne vo ket lakaet an daouarn warnañ met meinataet e vo, pe toullet gant biroù, loen pe den, ne vevo ket. Pa sono ar c'horn, e teuint d'ar menez.
Mar sko un ejen gant e gerniel ur gwaz pe ur wreg hag e varv a-se, an ejen a vo meinataet, ne vo ket debret e gig ha perc'henn an ejen a vo didamall.
Mar broch an ejen gant e gerniel ur sklav pe ur sklavez, roet e vo tregont sikl arc'hant d'o mestr hag an ejen a vo meinataet.
Piv bennak a gousko gant ul loen a vo lakaet d'ar marv.
Ne gouski ket gant ul loen evit en em saotrañ gantañ. Ur vaouez ne dostaio ket ouzh ul loen evit mont da c’hast gantañ. Un euzhusted eo.
Mar en deus un den darempred reizhel gant ul loen, lakaet e vo d’ar marv, hag e lazhi al loen.
Mar kemer un den e c’hoar, merc’h e dad pe merc’h e vamm, ha ma wel he noazhder, ha ma hi a wel e noazhder, ur vezh eo; lamet e vint kuit dirak daoulagad mibien o fobl; dizoloet en deus noazhder e c’hoar, dougen a raio e zireizhder.
rak ne c’hellent ket gouzañv ar gourc’hemenn-mañ: Mar stok ul loen zoken ouzh ar menez, e vo meinataet pe doullet gant un dared.