Sellout a ris neuze en abeg da vouezh ar gerioù lorc'hus a lavare ar c'horn, hag e sellis betek ma voe lazhet al loen ha distrujet e gorf, taolet d'ar flammoù o teviñ.
Sellout a ris em gweledigezhioù noz, ha setu ma teue gant goabrennoù an neñvoù unan bennak heñvel ouzh Mab an den, a yeas da gavout Henaour an deizioù, hag e voe tostaet outañ.
Hag e welis anezhañ o tapout an tourz; hag o kounnariñ en e enep, e vountas an tourz hag e torras e zaou gorn dezhañ. An tourz n'en doa nerzh ebet evit herzel outañ. E deurel a reas d'an douar hag en mac'has, ha ne oa den da zieubiñ an tourz eus e zorn.