Neuze ar roue a lavaras da Ziba: Setu, kement a zo da Vefiboshed a zo dit. Ziba a lavaras: Stouiñ a ran! Ra gavin trugarez dirak da zaoulagad, o roue va aotrou!
hag e stlape mein a-enep David, a-enep holl servijerien ar roue David, a-enep an holl bobl, hag a-enep an holl dud kreñv a oa a-zehoù hag a-gleiz d'ar roue.
Met ur paotr a welas anezho hag a lavaras da Absalom. Hag ez ejont o-daou buan, hag e teujont da Vakurim, da di un den en doa ur puñs en e borzh, hag e tiskennjont e-barzh.
Na villig ket ar roue, zoken ez soñjoù, na villig ket ar pinvidig, zoken er gambr ma kouskez, rak labous an neñv a gasfe da vouezh, hag ar pezh en deus divaskell a zisklêrfe da gomzoù.
Kantren a raint er vro, bec'hiet ha marnaoniet. Ha p'o devo naon, e savo droug enno, e villigint o roue hag o Doue, e savint o daoulagad war-zu an nec'h,