Ёў 391 Ці ведаеш ты час, калі нараджаюць дзікія козы на скалах, і ці заўважаў роды казуль? 2 Ці можаш разьлічыць месяцы цяжарнасьці іхняй? і ці ведаеш час родаў іхніх? 3 Яны згінаюцца, нараджаючы дзяцей сваіх, выкідваючы свае ношы; 4 дзеці іхнія ўбіраюцца ў сілу, растуць на полі, сыходзяць і не вяртаюцца да іх. 5 Хто пусьціў дзікага асла на волю, і хто разьвязаў повязі кулану, 6 якому стэп Я прызначыў домам і саланчакі - жытлішчам? 7 Ён сьмяецца з гарадскога шматлюдства і ня чуе крыкаў паганятага, 8 па горах шукае ежы сабе і ганяецца за ўсякаю зелянінаю. 9 Ці захоча аднарог служыць табе і ці заначуе каля ясьляў тваіх? 10 Ці можаш вяроўкаю прывязаць аднарога да баразны, і ці будзе ён за табою баранаваць тваё поле? 11 Ці паспадзяваешся на яго, таму што ў яго вялікая сіла, і ці дасі яму працу тваю? 12 Ці паверыш яму, што ён насеньне тваё верне і складзе на гумно тваё? 13 Ці ты даў прыгожыя крылы паве і перэе і пух страўсу? 14 Ён пакідае яйкі свае на зямлі і на пяску грэе іх, 15 і забывае, што нага можа раздушыць іх і польны зьвер можа растаптаць іх; 16 ён жорсткі да дзяцей сваіх, як бы не да сваіх, і не баіцца, што праца ягоная будзе марная, 17 таму што Бог ня даў яму мудрасьці і не ўдзяліў яму глузду; 18 а калі падымаецца на вышыню, сьмяецца з каня і вершніка ягонага. 19 Ці ты даў каню сілу і апрануў шыю ягоную ў грыву? 20 Ці можаш ты спалохаць яго, як саранчу? Храп ноздраў ягоных - жудасьць; 21 капае нагамі зямлю і захапляецца сілаю; ідзе насустрач зброі; 22 ён сьмяецца зь небясьпекі і не палохаецца і не адварочваецца ад меча; 23 калчан гучыць над ім, бліскае капэё і дзіда; 24 у парыве і лютасьці ён глытае зямлю і ня можа стаяць пры гуку трубы; 25 пры трубным гуку ён падае голас: гу! гу! і здалёк чуе бітву, зычныя галасы правадыроў і крык. 26 Ці тваёю мудрасьцю лётае каршук і кіруе крылы свае на поўдзень? 27 Ці па тваім слове ўзносіцца арол і кладзе на вышыні гняздо сваё? 28 Ён жыве на скале і начуе на зубцы ўцёсаў і на месцах недаступных; 29 адтуль выглядвае сабе ежу: вочы яго глядзяць далёка; 30 птушаняты ягоныя пэюць кроў, і дзе труп, там і ён. 31 І гаварыў Гасподзь далей і сказаў Ёву: 32 ці будзе спаборнік з Усеўладным яшчэ вучыць? Выкрывальнік Бога хай адказвае Яму. 33 І адказваў Ёў Госпаду, і сказаў: 34 вось, я нікчэмны; што буду я адказваць Табе? Руку маю кладу на вусны мае. 35 Аднойчы я казаў, - цяпер адказваць ня буду, нават двойчы, але болей ня буду. |