РЫМЛЯНАЎ 3 - Біблія (пераклад А.Бокуна) Біблія (пераклад А.Бокуна)
РЫМЛЯНАЎ 3

¹ Дык якая перавага Юдэя, ці якая карысьць ад абразаньня?

² Вялікая ў-ва ўсіх адносінах, а найперш у тым, што ім даверана слова Божае.

³ Бо што, калі некаторыя не паверылі? Ці недаверства іхняе зьнішчыць веру Божую?

⁴ Няхай ня станецца! Бог ёсьць праўдзівы, а ўсякі чалавек хлусьлівы, як напісана: «Каб Ты быў праведны ў словах Тваіх і перамог у судзе Тваім».

⁵ А калі нашая няправед­насьць зьяўляе праведнасьць Божую, што скажам? Ці Бог, Які выяўляе гнеў, няправедны? Кажу па-чалавечаму.

⁶ Няхай ня станецца! Бо як жа Бог будзе судзіць сьвет?

⁷ Бо калі праўда Божая праз маю хлусьлівасьць памнажаецца на славу Ягоную, за што яшчэ мяне судзяць як грэшніка?

⁸ I ці не рабіць нам благое, каб выйшла добрае, як некаторыя блюзьняць на нас і кажуць, што мы гэтак кажам? Справядлівы суд на такіх!

⁹ Дык што? Ці мы лепшыя? Зусім не! Бо мы ўжо давялі, што і Юдэі, і Грэкі, — усе пад грэхам,

¹⁰ як напісана: «Няма праведнага аніводнага;

¹¹ няма таго, хто разумее; няма таго, хто шукае Бога.

¹² Усе ўхіліліся, разам нягодныя; няма таго, хто робіць дабро, няма аніводнага.

¹³ Горла іхняе — магіла адчыненая; языкамі сваімі ашукваюць, атрута зьмяіная на губах іхніх.

¹⁴ Вусны іхнія поўныя абмовы і горычы.

¹⁵ Ногі іхнія хуткія на праліцьцё крыві,

¹⁶ зьнішчэньне і няшчасьце на шляхах іхніх,

¹⁷ і шляху супакою яны не пазналі.

¹⁸ Няма страху Божага перад вачыма іхнімі».

¹⁹ А мы ведаем, што Закон усё, што гаворыць, гаворыць да тых, якія пад Законам, каб усе вусны былі загароджаныя і ўвесь сьвет стаўся вінаватым перад Богам,

²⁰ бо справамі Закону не апраўдаецца перад Ім ніякае цела; бо праз Закон пазнаецца грэх.

²¹ А цяпер, незалежна ад Закону, зьяўлена праведнасьць Божая, засьведчаная праз Закон і Прарокаў,

²² праведнасьць Божая праз веру ў Ісуса Хрыста для ўсіх і на ўсіх тых, якія вераць; бо няма розьніцы,

²³ бо ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Божае,

²⁴ атрымліваючы апраўданьне дарма ласкай Ягонай праз адкупленьне ў Хрысьце Ісусе,

²⁵ Якога Бог пастанавіў [быць] ахвярай перамольнай у крыві Ягонай праз веру, дзеля выяўленьня праведнасьці Сваёй праз дараваньне грахоў, учыненых раней, у [час] цярплівасьці Божае,

²⁶ дзеля выяўленьня праведнасьці Сваёй у цяперашні час, каб быў Ён праведны і апраўдваў таго, хто верыць у Ісуса.

²⁷ Дык дзе тое, чым хваліцца? Выключана. Якім законам? [Законам] учынкаў? Не, але законам веры.

²⁸ Дык мы лічым, што чалавек апраўдваецца вераю, незалежна ад учынкаў Закону.

²⁹ Няўжо Бог толькі Юдэяў, а не паганаў таксама? Так, і паганаў,

³⁰ бо адзін Бог, Які апраўдае абразаньне з веры і неабразаньне праз веру.

³¹ Дык мы зьнішчаем Закон праз веру? Няхай ня станецца! Але ўсталёўваем Закон.