Бо ўсе сталы поўныя ванітаў і бруду, так што нават месца больш няма.
Бо ўсе сталы поўныя ванітаў і запэцканыя, што няма месца [чыстага].
Бо ўсе сталы напоўнены агіднаю блявоцінаю, чыстага месца няма.
Як сабака, які вяртаецца да сваёй ірвоты, — бязглузды, што паўтарае бязглуздасць сваю.
але вось — весялосць і радасць, забіваюць валоў і рэжуць авечак, ядуць мяса і п’юць віно: «Давайце есці і піць, бо заўтра памром».
Напаіце яго, бо падняўся ён супраць Госпада, і хай паваліцца рукамі Мааб у ваніты свае і сам станецца пасмешышчам.