Цвёрда памятае гэта душа мая і ападае ўва мне.
Узгадваючы, узгадвае [пра Цябе] і гнецца ў-ва мне душа мая.
Памяць памятлівая, і нішчэе ўва мне душа мая.
Як толькі я згадаю, - уздрыгваю, і трымценьне абдымае цела маё.
Ён засьцілае неба хмарамі, рыхтуе зямлі дождж, росьціць на горах траву;
Божа, Цару мой! Ты - той самы; даруй ратунак Якаву.