Biblia Todo Logo
Aanlyn Bybel
- Advertensies -




Nehemia 2:3 - Die Bybel 2020-vertaling

3 en vir die koning gesê: “Mag die koning vir ewig lewe! Waarom sou my gesig nie somber wees wanneer die stad, die plek van my voorouers se grafte, vervalle lê en sy poorte deur vuur verteer is nie? ”

Sien die hoofstuk Kopieer

Bybel vir almal

3 maar ek het vir die koning gesê: “Ek bid dat die koning lank sal lewe! Ek ís hartseer, ek kan nie anders voel nie, want vyande het die stad verwoes waar my voorvaders se grafte is. Hulle het die poorte verbrand.”

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1933-1953

3 en aan die koning gesê: Mag die koning ewig lewe! Waarom sou my aangesig nie bedroef wees nie, terwyl tog die stad waar my vaders begrawe is, woes lê en sy poorte deur vuur verteer is?

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1983

3 maar ek het vir die koning gesê: “Mag die koning baie lank lewe! Hoe sal ek dan nie bedruk lyk as die stad waar my voorvaders begrawe is, in puin lê en sy poorte verbrand is nie?”

Sien die hoofstuk Kopieer

Contemporary Afrikaans Bible 2023

3 En hy het aan die koning gesê: Laat die koning vir ewig lewe; waarom sou my aangesig nie bedroef wees as die stad, die plek van my vaders se grafte, woes lê en sy poorte deur vuur verteer word nie?

Sien die hoofstuk Kopieer

Die Boodskap

3 en sê toe vir hom: “Lank lewe die koning! Ek kan nie anders as om hartseer te wees nie. Die stad waar my voorouers begrawe is, is een groot puinhoop. Al die mure rondom die stad lê plat en die stad se hekke is verbrand.”

Sien die hoofstuk Kopieer

Nuwe Lewende Vertaling

3 maar ek het geantwoord: “Mag die koning lank lewe! Ek het rede om hartseer te wees. Die stad waar my voorouers begrawe lê, is verwoes. ’n Vuur het ook die poorte afgebrand.”

Sien die hoofstuk Kopieer




Nehemia 2:3
21 Kruisverwysings  

Batseba het gekniel met haar gesig na die grond, en diep voor die koning gebuig. Sy het gesê: “Mag my heer, koning Dawid, vir ewig lewe!”


In die vyfde maand, op die sewende dag van die maand – dit was die negentiende regeringsjaar van koning Nebukadnesar, die koning van Babilonië – het Nebusaradan, die •aanvoerder van die lyfwag, die dienaar van die koning van Babilonië, by Jerusalem aangekom.


Hy was twee-en-dertig jaar oud toe hy koning geword het, en hy het agt jaar lank as koning geheers in Jerusalem. Hy het heengegaan sonder kosbaarhede. Hulle het hom in die Stad van Dawid begrawe, maar nie in die grafte van die konings nie.


Agas het by sy voorouers gaan rus, en hulle het hom in die stad, in Jerusalem begrawe; ja, hulle het hom nie na die grafte van die konings van Israel geneem nie. Hiskia, sy seun, het in sy plek koning geword.


Hiskia het by sy voorouers gaan rus, en hulle het hom begrawe teen die skuinste by die grafte van die nageslag van Dawid. Die hele Juda en die inwoners van Jerusalem het besondere eer aan hom bewys met sy dood. Sy seun Manasse het in sy plek koning geword.


Hulle het die huis van God afgebrand, die stadsmure van Jerusalem afgebreek, al die stad se vestings verbrand en so alle kosbare voorwerpe daarin vernietig.


Hulle sê toe vir my: “Dié wat nog in die provinsie is en die ballingskap oorleef het, ervaar groot probleme en vernedering. Die muur van Jerusalem is afgebreek en sy stadspoorte is deur vuur verwoes.”


Ek het in die nag deur die Dalpoort uitgegaan, by die Jakkalsfontein langs na die Ashooppoort. Ek het die muur van Jerusalem wat afgebreek was en die poorte wat deur vuur verteer was, nagegaan.


Want hoe sal ek dit kan verduur om toe te kyk hoe my volk deur so 'n ramp getref word? En hoe sal ek dit kan verduur om toe te kyk hoe my familie uitgewis word?”


U self sal opstaan, U oor Sion ontferm, want dit is tyd om haar genadig te wees; ja, die aangewese tyd het gekom.


Haar klippe is immers kosbaar vir u diensknegte, hulle is begaan oor haar puin.


Mag my tong aan my verhemelte kleef, as ek jou nie onthou nie, as ek Jerusalem nie my heel grootste vreugde maak nie.


Ek is kromgetrek, heeltemal geboë, die hele dag loop ek in rouklere rond.


In die vyfde maand, op die tiende van die maand – dit was in die negentiende regeringsjaar van koning Nebukadresar, die koning van Babilonië – het Nebusaradan, die •aanvoerder van die lyfwag, wat in diens van die koning van Babilonië gestaan het, in Jerusalem aangekom.


Haar stadspoorte het in die grond weggesak; Hy het hulle sluitbalke stukkend gebreek. Haar koning en haar leiers leef sonder leiding onder die nasies; selfs haar profete ontvang nie 'n visioen van die Here nie.


Die Galdeërs sê toe vir die koning (Aramees): “O koning, leef vir ewig! Vertel die droom vir u dienaars, dan sal ons die uitleg gee.”


Hulle praat toe en sê vir koning Nebukadnesar: “O koning, leef vir ewig!


Die koningin het toe, vanweë die gesprek tussen die koning en sy maghebbers, die feessaal binnegegaan. Die koningin praat toe en sê: “O koning, leef vir ewig! Moenie dat u gedagtes u ontstel nie; en u hoef nie bleek te wees nie!


Terwyl hy nader aan die kuil kom, het hy na Daniël geroep met 'n angstige stem. Die koning het vir Daniël gesê: “Daniël, dienskneg van die lewende God, was jou God wat jy voortdurend dien, in staat om jou te red van die leeus?”


Dié manne sê toe: “Ons sal nie enigiets vind teen hierdie Daniël nie, behalwe as ons iets teen hom vind in die wet van sy God.”


Ek sal julle stede puinhope maak en julle heiligdomme verwoes. Ek sal julle geurige offers nie wil ruik nie.


Volg ons:

Advertensies


Advertensies