1 कुरिन्थियों 7 - डोगरी नवां नियमविवाह लेई अदायताँ 1 उनै सुयालें दे बारै च जेड़े तो चिट्ठी च लिखे दे न, ए ठीक ऐ, के मर्द विवाह नेई करै। 2 लेकन परिख्या थमां बचने लेई अर एक मर्द दी पत्नी, ते अर जनांनी दा पति उवै। 3 पति अपनी पत्नी दा फर्ज पूरा करै; ते उयांगै पत्नी बी पति दा फर्ज। 4 पत्नी गी अपनी जेंद उपर कोई अख्त्यार नेई लेकन ओदे पति दा अख्त्यार ऐ; उयांगै पति गी बी अपनी जेंद उपर अख्त्यार नेई, लेकन पत्नी दा। 5 तोस एक दुए थमां बक्ख नेई रवो; लेकन सेर्फ केछ बेलै तकर अप्पुं बिचें दी सैमति कन्ने के प्रार्थना आसतै मौका मिलै, ते पी किट्ठे रवो; ऐसा नेई उवै, के अपना आप काबू नेई ओनें थमां शतान तुसेंगी परखै। 6 लेकन आऊँ जेड़ा ए आखना ऐ ओ सलहा ऐ नां के उक्म। 7 आऊँ ए चानां ऐ, के जियां मैं विहा नेई कित्ते दा ऐ, उयांगै सारे मनुक्ख ओन; लेकन अर एक गी परमेसर थमां खास-खास वरदान मिले न; कुसे गी कुसे चाली दा, ते कुसे गी कुसे ओर चाली दा। कुवारें आसतै सलाह 8 लेकन आऊँ कवारें ते विधवां दे बारै च ए आखना ऐं, के उन्दे आसतै इयां गै रौना ठीक ऐ, जियां आऊँ ऐं। 9 लेकन जेकर ओ अपने आप गी काबू नेई करी सकन, तां विवाह करन; किके विवाह करना चूअरनें थमां पला ऐ। विवाह कित्ते दें आसतै सलाह 10 जिन्दा विवाह ओई गेदा ऐ, उनेंगी आऊँ नेई आखदा, वरन प्रभु उक्म दिन्दा ऐ, के पत्नी अपने पति कोलां बक्ख नेई उवै। 11 ते जेकर बक्ख बी ओई जांन, तां बगैर दुए विवाह कित्ते दे रवै; जां पी अपने पति कन्ने मेल करी लैंन ते नां पति अपनी पत्नी गी छुड़ै। 12 दुए कन्ने प्रभु नेई, लेकन आऊँ गै आखना ऐं, जेकर कुसे विश्वासी प्रा दी पत्नी विश्वास नेई करदी उवै, ते ओदे कन्ने रौने आसतै खोश उवै, तां ओ उसी नेई छुड़ै। 13 ते जेस जनांनी दा पति विश्वास नेई करदा उवै, ते ओदे कन्ने रौने आसतै खोश उवै; ओ पति गी नेई छुड़ै। 14 किके ऐसा पति जेड़ा विश्वास नेई करदा उवै, ओ पत्नी थमां पवित्र बनग; ते ऐसी पत्नी जेड़ी विश्वास नेई करदी, पति थमां पवित्र बनग; नेई तां थुआड़े बाल-बच्चे परमेसर दे नेई ओगन, लेकन ऊन परमेसर दे ओई जागन। 15 लेकन जेड़ा मनुक्ख विश्वास नेई करदा, जेकर ओ बक्ख उवै, तां उसी बक्ख ओना दियो, ऐसी आलत च कोई विश्वासी पति जां विश्वासी पत्नी बंधन च नेई ऐ। लेकन परमेसर ने असेंगी मेल-मलाप आसतै बलाया ऐ। 16 किके ए विश्वासी पत्नी, तू के समझनी ऐं, के तू अपने पति दा उद्धार कराई लेगी? ते ए विश्वासी पति, तू के समझना ऐं, के तू अपनी पत्नी दा उद्धार कराई लैगा? परमेसर दे बुलावे दे मताबक चलो 17 जियां प्रभु ने अर एक गी जेस आलत बेच रखे दा ऐ, जेलै परमेसर ने तुसेंगी बलाया ऐ, उसै दे मताबक चलो। ते आऊँ सारी कलीसिया च इयां गै करना ऐं। 18 जेड़ा खतना कित्ते दा बलाए दा उवै, ओ बगैर खतने दा नेई बनें। जेड़ा बगैर खतने बलाया गेदा उवै, ओ खतना नेई करा। 19 नां खतना केछ ऐ ते नां बिना खतने आला, लेकन परमेसर दे उक्में गी मननां सबनी कोल जरुरी ऐ। 20 अर एक मनुक्ख जेस आलत च बलाए दा उवै, उसै च रवै। 21 जेकर तू दास दी आलत च बलाए दा उवै तां चेंता नेई कर; लेकन जेकर मालक तुगी आखदा ऐ के तू अजाद ऐं, तां ऐसा गै कम कर। 22 किके जेड़ा दास दी आलत च प्रभु च बलाया गेदा ऐ, ओ प्रभु च अजाद कित्ते गेदा ऐ। उयांगै जेड़ा अजाद दी आलत च बलाया गेदा ऐ, ओ मसीह दा दास ऐ। 23 तोस कीमत देईयै खरीदे गेदे ओ; मनुक्खें दे दास नेई बनयो। 24 ए विश्वासी प्राओ, जेड़ा कोई जेस आलत च बी बलाए दा उवै, ओ उसै आलत च परमेसर दे कन्ने रवै। विवाह दे मतलक सुयालें दे जबाब 25 कुँवारियें दे बारै च प्रभु दा कोई उक्म मिगी नेई मिलया, लेकन विश्वासजोग ओनें आसतै जेड़ी, दया प्रभु ने मेरे उपर कित्ती ऐ, उसै दे मताबक सलहा दिनां ऐं। 26 एस लेई मेरी समझ च ए ठीक ऐ, के अज्ज बेलै दे कलेश दे कारन, मनुक्ख जेस आलत च बलाया गेदा ऐ, उयांगै रवै। 27 जेकर तेरी पत्नी उवै, तां ओस थमां बक्ख ओनें दी कोष्ट नेई कर; ते जेकर तेरी पत्नी नेई, तां पत्नी दी टूंढ नेई कर। 28 लेकन जेकर तू विवाह बी करें, तां पाप नेई; ते जेकर कुँवारी वियाई जा तां कोई पाप नेई; मगर विहा कित्ते दे लोकें गी बड़े दोख चलना पौंदे न एसकरी आऊँ तुसेंगी उनै दुखें कोलां बचानां चांना ऐं। 29 ए विश्वासी प्राओ, आऊँ ए आखना ऐं, के मसीह दा दवारा औने लेई बेला कहट रेई गीया ऐ, एस आसतै चाईदा के जिन्दियाँ पत्नियां ओंन, ओ इयां ओंन मन्नो उन्दिआं पत्नियां नेई। 30 ते रोने आले इयां ओंन, मन्नो रोंदे नेई; ते नंद करने आले इयां ओंन, मन्नो नंद नेई मनांदे; ते खरीदने आले इयां ओंन, मन्नो उन्दे कोल केछ ऐ गै नेई। 31 ते जेड़े दुनिया दी चीजें च लग्गे दे न, ओ दुनिया कन्ने लगन नेई लांन, किके दुनिया ते दुनिया दियां चीजां तौलीयां नाश ओनें आलियां न। 32 आऊँ चानां ऐं, के तुसेंगी चेंता नेई उवै। कुँवारा मनुखक प्रभु दे कम दी चेंता च रौंदा ऐ, के प्रभु गी कियां खोश रखै। 33 लेकन वियाए दा मनुखक दुनिया दी गल्लें दी चेंता च रौंदा ऐ, के अपनी पत्नी गी केस चाली कन्ने खोश रखै। 34 वियाई दी ते बगैर वियाई दी बेच बी फर्क ऐ; बगैर वियाई दी प्रभु दी चेंता च रौंदी ऐ, के ओ जेंद च ते आत्मा च प्रभु गी कियां खोश रखै, लेकन वियाई दी दुनिया दी चेंता च रौंदी ऐ, के अपने पति गी कियां खोश रखै। 35 आऊँ ए गल्ल थुआड़े गै फायदे आसतै आखना ऐं, नां के तुसेंगी फसाने आसतै, वरन एस लेई के जियां बाजब ऐ; तां जे तोस एक मन ओईयै प्रभु दी सेवा च लगे रवो। 36 जेकर कोई ए समझै, के आऊँ अपनी ओस कुँवारी दा आक्क माराना, जेसदी जवानी टला करदी ऐ, ते विवाह दी लोड बी उवै, तां ओ जियां चा उयांगै करै, एस च पाप नेई, ओ ओसदा विवाह ओना दियै। 37 लेकन जेकर ओ मन च फैसला करदा ऐ, ते उसी विवाह दी जरुरत नेई ऐ, वरन अपनी इच्छ्यें गी काबू करी सकदा ऐ, तां ओ विवाह नेई करियै ठीक करदा ऐ। 38 एस आसतै जेड़ा अपनी कुँवारी दा विवाह करी दिन्दा ऐ, ओ ठीक करदा ऐ, ते जेड़ा विवाह नेई करदा ऐ, ओ ओर बी ठीक करदा ऐ। 39 जेसलै तकर कुसे जनांनी दा पति जिंदा ऐ, ओसलै तकर ओ ओस कन्ने बंधन च ऐ; लेकन जेसलै ओसदा पति मरी जा, तां जेस कन्ने चा विवाह करी सकदी ऐ, लेकन सेर्फ प्रभु च। 40 लेकन जियां ऐ, उयांगै रवै, तां मेरी सोच बेच ओर बी तन्न ऐ; ते आऊँ समझना ऐं, के परमेसर दा आत्मा मिगी ए सलहा बोलने लेई आखे करदा ऐ। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.