17 ذ سِيذِيثْنغ إِي كِذِي يبدّن غَار وغزْذِيس ينُو يُوْشَا-ٱيِي جّْهذ حمَا زَّايِي نش اَذ يتْوَابشَّر لْإِنْجِيل يكْمَاڒ اَث سْڒن مَارَّا يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل، سّنِّي نش فڒْثغ زݣ ؤُقمُّوْم ن سّْبَاع.
خْمِي كنِّيو غَا سلّْمن، بْڒَا مَا ٱذ تيْسِيم اَمْنُوْس ذِي ڒَعْقُوْڒَاث نْوم مِين غَا ثِينِيم نِغ ذ مَامّش إِي غَا ثسِّيوْڒم؛ لَّا، أَوَاڒن نِّي إِي غَا ثِينِيم ذ أَربِّـي إِي ذَاوم ثن غَا يُوْشن ذِي ثْسَعَّات نِّي.
آ سِي تُوْفِيلُوْس، أَطّاس ن يِوْذَان ݣِّين اَذ اَرِين مِين يوقْعن غَارْنغ.
لَّا، أَذَاوم ؤُشغ اَوَاڒن ذ ڒفْهَامث حمَا مَارَّا يِنِّي كِذْوم يتْمنْغَان وَار زمَّرن شَا اَخَاوم د اَرّن.
دْجِيرث نِّي يبدّ-د سِيذِيثْنغ غَار بُوْلُس ينَّا-ٱس: "اݣّ زْعَامث! مَامّش إِي زَّايِي ثْشهْذذ ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس، أُو لَابُد عَاوذ اَزَّايِي ثْشهْذذ ذِي ثنْدِينْت ن رُوْمَا."
ينَّا-ٱس سِيذِيثْنغ: "لَّا رُوْح، قَا اَرْيَاز-أَ ذ نش إِي ث يخْضَرن اَث سّكّغ حمَا اَذ يسِّيوض يسم ينُو إِ ينِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل، ذ يزدْجِيذن نْسن، ذ يسْرَائِيلِيْين.
ࢲَّادْجث حمَا نش اَذ نجْمغ زݣ يفَاسّن ن يِنِّي وَار يُوْمِيْنن شَا ذِي جْوَايه ن يَهُوْذِيَا، أُو عَاوذ بَاش ڒْخذْمث ينُو ذِي لْقُدْس اَت قبْڒن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين إِي ذِنِّي.
نتَّا ينَّا-ٱيِي لَّا، ئِشْفَا-يَاش أَرْضَا ينُو؛ جّْهذ ينُو اَذ يذْوڒ يكْمَاڒ س ضُّوْعف-أَ. فَلِهَاذَا فَرّْحغ اَطَّاس اَذ فْتَخَرغ س ضُّوْعف ن جّْهذ ينُو بَاش جّْهذ ن لْمَسِيح اَذَايِي يزْذغ.
لْبَرَكَا-يَا يُوْشَا-ٱيِي-ت أَربِّـي وَاخَّا ذ اَمزْيَان إِي دْجِيغ خ مَارَّا صَّالِحِين بَاش نش اَذ بشَّرغ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل اَذ سّْنن اَݣْڒَا نِّي ن لْمَسِيح إِي وَار يتْوَاشرِّيحن شَا.
تْشكَّرغ سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح ونِّي إِي ذَايِي يُوْشِين جّْهذ نّس يُوْفَا ذَايِي تِّقث يسِيذف-اَيِي غَار ڒْخذْمث نّس.
إِذن فَا شك آ مِّي، سْجهّذ يخف نّش ذِي اَرْضَا نِّي يدْجَان ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
خ لْإِنْجِيل-أَ إِي تْوَاعدَّابغ نش قنّن-اَيِي س سْنَاسڒ اَم يِجّن ن لْمُجْرِيم. وَلَكِن اَوَاڒن ن أَربِّـي لَّا، وَار زمَّرن اَثن قنّن س سْنَاسڒ.
ذ وعدّب ينُو ذ تَمَارَا ينُو. ثسّْنذ مِين ذَايِي يوقْعن ذِي ثنْدِينْت ن وَانْطَاكْيَا ذ إِكُوْنْيَا ذ لِيْسْتْرَا ذ مِين تْوَاعدّْبغ ذݣ يمُوْشَان نِّي. إِنَّمَا، ئِسفْڒث-اَيِي-د سِيذِيثْنغ زِي مَارَّا مَانَاينِّي.
شك اَرّ-د ڒْبَاڒ نّش ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين، صْبَر إِ تَمَارَا، اݣّ ڒْخذْمث اَم ونِّي يتْبشَّارن، اݣّ لْوَاجِب ن ڒْخذْمث نّش.
أُو ذِي لْوقْت نِّي إِݣ يخْضَر نتَّا يسْمظْهَار-د لْوَاعد-أَ س تّبْشِير نِّي إِي زِي ذَايِي يتْوَاكلّف س لْأَمَر ن أَربِّـي ونِّي إِي ذَانغ يسْنجْمن.
س لْإِيمَان كَّرن نِثْنِي ربْحن لْممْلَاكَاث، حكْمن س ڒْحَقّ، حرْثن خ لْوُعُوْد، بلّْعن يقمُّوْمن ن سْبُوْعَاث،
أَرّم-د ڒْبَاڒ نْوم، إِڒِيث عْلَابَال. ڒَعْذُو نْوم إِبْڒِيس قَا يتْقيَّاذ-كنِّيو اَم سّْبَاع يتْهِيرِّيو يرزُّو خ ونِّي إِي غَا يسغْڒِي.
أَمُّو عَاوذ يسّن أَربِّـي اَذ يسنْجم يِنِّي إِي ذَاس يتْطَاعَان زِي ڒمْحَاين إِي خَاسن د يتكّن. ئِسّن عَاوذ اَذ يقّن ينِّي يعصَّان سْوَادَّاي لْحُكم نّس حتَّا ٱڒ يُوْم لْحِسَاب ذ لْعِقَاب.