Ich froi mich oahrich im Hah, un mei sayl is fraylich in meim Gott. Fa eah hott mich geglayt mitt glaydah funn saylichkeit, un mich ohgezowwa mitt en leib-rokk funn gerechtichkeit, so vi en hochtzich-mann en blumma-krohn uf da kobb dutt, un en hochtzich-maydel keshtlichi shtay an sich henkt.
Fasell, gevvich diah roht fa gold kawfa funn miah es greinicht is im feiyah, so es du reich vasht; un fa veisi glaydah kawfa funn miah fa dich glayda un da shohm funn dei nakkichheit zu dekka; un es du dei awwa shmiahsht mitt awwa-shmiah so es du sayna kansht.
Avvah diah sind en raus groofa kshlecht, en kaynichi preeshtahshaft, en heilich folk, en leit es zu Gott heaht, so es diah di vundahboahra sacha sawwa sellet veyyich eem, deah vo eich aus em dunkla groofa hott in sei vundahboahri helling.
Avvah da Hah hott ksawt zumm Samuel, “Gukk nett an vi eah gukt adda vi grohs es eah is, fa ich habb een nunnah gedrayt. Da Hah gukt nett an di sacha es da mensh saynd. Da mensh gukt an di autseit, avvah da Hah gukt an's hatz.”
Avvah deah is en Yutt vo aynah is innahlich. Un di beshneidung is sell vo fumm hatz is, dess vo im geisht is, un nett sell vass kshrivva is. So ebbahm sei lohb kumd nett funn mensha avvah funn Gott.