9 Un denket nett unnich nannah es diah gerecht sind veil diah sawwa kennet, ‘Miah sinn fumm Abraham sei nohch-kummashaft.’ Ich sawk eich, Gott kann nohch-kummashaft macha fa da Abraham aus dee shtay.
“Mensha-kind, di leit es in di fadauvana bletz voona im land funn Israel sawwa, ‘Da Abraham voah yusht ay mann, avvah doch hott eah's gans land geahbt. Avvah's sinn feel funn uns; fasell sett's gans land zu uns gevva sei.’
No hott eah naus gegrisha, ‘Faddah Abraham, sei bamhatzich zu miah, un shikk da Lazarus fa sei fingah bisli in's vassah dunka fa mei zung abkeela; veil ich am oahrich leida binn in demm flamm.’
Bringet frucht es veist es diah boos doond, un sawwet nett, ‘Da Abraham is unsah faddah,’ fa ich sawk eich, Gott kann kinnah zumm Abraham macha aus dee shtay.
Nau vo da Pharisayah es een kaysa katt hott, dess ksenna hott, hott eah zu sich selvaht ksawt, “Vann deah mann en brofayt veah, hett eah gvist vass fa en fraw es dess is vo een ohrayya dutt, fa see is en sindah.”
Si henn ksawt zu eem, “Miah sinn em Abraham sei nohch-kummashaft, un miah voahra nee nimmand sei gnechta gvest. Vass maynsht du, ‘Diah zaylet frei gmacht sei’?”
Ich vays es diah em Abraham sei nohch-kummashaft sind, avvah diah sind alsnoch am gukka fa mich doht macha, veil diah kenn blatz hend in eich fa mei vadda.
Diah mennah un breedah funn di nohch-kummashaft fumm Abraham, un awl funn eich vo Gottes-furcht in eich hend, zu eich is dess Vatt funn saylichkeit kshikt.