fa vann diah noch em flaysh layvet, dann misset diah shtauva. Avvah vann diah deich da Geisht di flayshlichi kshefta doht machet, dann zaylet diah layva.
Voahlich, voahlich, ich sawk eich, deah vo mei vadda heaht un glawbt an deah vo mich kshikt hott, hott's ayvich layva un soll nett fadamd vadda, avvah eah is fumm dohda zumm layva kumma.
Doond diah nett glawva es ich im Faddah binn un es da Faddah in miah is? Di vadda vo ich sawk sinn nett funn miah selvaht, avvah da Faddah vo in miah voond dutt dee sacha.
avvah veah's vassah drinkt es ich eem gebb, vatt nee nimmi dashtich; es vassah vass ich eem gebb vatt en shpring in eem es ivvah-lawft zu ayvich layva.”
Un vo eah in's haus kumma is sinn di blinda mennah zu eem kumma, un Jesus hott ksawt zu eena, “Glawvet diah es ich dess du kann?” Si henn ksawt, “Yau, Hah.”
