9 “Vay zu sellah es zatt mitt seim Ksheftah, sellah es yusht en eahdich ksha is unnich di anra ksharra uf em bodda. Dutt da clay sawwa zumm heffa-machah, ‘Vass bisht du am macha?’ adda, sell vass am gmacht vadda is, ‘Eah hott kenn hend’?
“Oh haus funn Israel, kann ich nett du mitt eich vi deah heffa-machah dutt?” frohkt da Hah. “Vi clay in di hand fumm heffa-machah, so sind diah in mei hand, diah haus funn Israel.
Diah drayyet sacha rumm; soll da heffa-machah fanumma sei es eah gleicha is vi da clay es eah yoost? Soll sell es kshaffa is sawwa zu sellah es es kshaft hott, “Du hosht mich nett gmacht”? Adda kann sell es gmacht is sawwa zu sellah es es gmacht hott, “Du vaysht nix”?
Macht di ax sich graysah es sellah vo hakt mitt, adda dutt di sayk sich ufbraekka zu sellah es si yoost? Dess voah es vi en shtekka da mann shlauwa dayt es een drawkt, adda es vi da shtekka da mann drawwa dayt.
Un sawk dess zumm Joiakim, da kaynich funn Juda, ‘Dess is vass da Hah sawkt: Du hosht's buch fabrend un hosht ksawt, “Favass hosht du in's buch kshrivva es da kaynich funn Babylon kumma zayld un dess land fadauva so es kenn mensha adda fee may drinn sinn?”
Awl di leit uf di eaht sinn gezayld es vi nix. Eah dutt vi eah vill, mitt di macht fumm himmel, un mitt di leit funn di eaht. Nimmand kann sei hand zrikk hayva, Adda zu eem sawwa, “Vass hosht du gedu?”
Nimmand rooft dei nohma oh, adda broviaht hohld nemma funn diah; du hosht dei ksicht fashtekkeld funn uns un losht uns fagay in di macht funn unsah sinda.