“Nemm en buch un shreib awl di vadda nei es ich ksawt habb veyyich Israel, Juda un awl di anra lendah, siddah es ich ohkfanga habb shvetza zu diah an di zeit fumm Josia biss nau.
Da Geisht veiklich sawkt es in di letshta zeida zayla samm vekk falla fumm glawva, un zayla abheicha zu fafiahrichi geishtah, un lanninga funn baysi geishtah.
Shpaydah zayla di Kinnah-Israel zrikk drayya, un zayla da Hah iahra Gott un da Dawfit iahra kaynich sucha. Si zayla zumm Hah un sei gnawt kumma am ziddahra in di letshta dawwa.
Du zaylsht geyyich mei leit Israel kumma vi en volk es ivvah's land kumd. In di dawwa es am kumma sinn, oh Gog, zayl ich dich geyyich mei land bringa, so es di heida lanna mich kenna, vann ich mich moll heilich veis deich dich fannich iahra awwa.
Da zann fumm Hah zayld nett zrikk drayya biss eah folshtendich ausricht vass eah im sinn hott zu du. In di letshta dawwa zaylet diah dess recht fashtay.
Es zayld zu kumma in di letshta dawwa, es da berg vo da tempel fumm Hah druff shtayt, da feddahsht sei zayld unnich awl di berga; eah zayld uf kohva sei ovvich awl di hivla, un awl di heida zayla datt anna lawfa.
Gukket im buch fumm Hah un layset: Kens funn di diahra un fekkel zayla fafayld sei, si sinn awl in poahra. Fa em Hah sei maul hott's gebott gevva, un sei Geisht bringd si zammah.
No hott da Jeremia da Baruch, em Neria sei boo, groofa, un diveil es da Jeremia di vadda ksawt hott es da Hah eem gevva katt hott, hott da Baruch si in's buch kshrivva.