19 Di dohda funn unsah leit zayla viddah layva, iahra leivah shtayn viddah uf. Vekket uf un singet mitt frayt, diah es unnich em shtawb leiyet. Dei dau is vi da meiya-dau uf di eaht, un di eaht bringd awl iahra dohdi raus.
Soll ich si zrikk kawfa funn di graft fumm grawb? Soll ich si kawfa fumm doht? Oh doht, vo is dei peshtelens? Oh grawb, vo is dei shtechah? Bamhatzichkeit is fashtekkeld funn mei awwa.
Un eah shlukt da doht uf fa'immah. Gott da Hah zayld's awwa-vassah ab butza funn alli ksichtah, un nemd da shohm vekk funn awl sei leit uf di eaht. Da Hah hott kshvetzt.
Eah zayld unsah grauslich leib fa'ennahra, so es es gmacht vatt vi sei hallich leib, deich di graft vass een glost hott alli sacha unnich sich selvaht bringa.
“Si zayla iahra sohma sayya in fridda, da vei-shtokk gebt sei frucht, es land macht sacha vaxa, un da himmel lost da dau falla. Ich zayl di leit vo noch ivvahrich sinn awl dee sacha gevva.
Mei villa is es ich een kenna kann un di graft funn sei uffashtayung vissa kann, so es ich mitt-leida kann in sei leides, un vadda kann vi eah in seim doht.
Vekk uf, vekk uf, un shtay uf, Jerusalem, du es fumm Hah sei hand sei kobli funn zann gedrunka hosht, du es da letsht drobb gedrunka hosht, un's hott dich shtaekkahra gmacht.
Veyyich em Joseph hott eah ksawt, “Ksaykend beim Hah is sei land mitt keshtlich sach fumm himmel, mitt dau funn ovva-heah, un fumm deef vassah unna droh;
Dei leit zayla sich frei-villich ohbeeda, uf em dawk es du eena foah gaysht im heilicha glayt. Vi du yung voahsht, kumma dei grefta zu diah alli dawk vi da dau aus em meiya-roht.
Awl di reicha funn di eaht zayla essa un een ohbayda. Awl selli es shlohfa in di eaht zayla's gnee beeya fannich eem. Nimmand kann sei aykni sayl levendich halda.
Da Hah hott dess ksawt zu miah, “Ich zayl mich shtill hayva un nunnah gukka funn mei blatz, so vi helli hitz funn di sunn, un vi da dau nuff gayt in di hitz funn di eahn.”
