13 Ich binn geyyich dich, du es ovvich em deich voonsht vi en felsa is raus shtekt ovvich em ayvana,’ sell sawkt da Hah. ‘Diah mennah sawwet, “Veah kann geyyich uns kumma? Veah kann do in unsah shteikah blatz nei kumma?”
un uf di berga draus im land. Eiyah geld un awl eiyah keshtlich sach, un aw eiyah hohchi bletz gebb ich zu eiyah feinda, veil diah ksindicht hend im gansa land.
Ich selvaht zayl fechta geyyich dich mitt en naus-kshtrekti hand un en mechtichah oahm, gans rawsich bays un mitt en gleedichah zann unni bamhatzichkeit.
Da angsht es du uf anri bringsht, un dei shtols hatz hott dich fafiaht, du es in di felsa-lechah voonsht drovva in di hivla. Even vann du dei nesht hohch machsht vi en awdlah, funn datt zayl ich dich runnah bringa.
“Nau gukk moll, Babylon, ich binn geyyich dich, du berg es alles fadaubsht, du es di gans eaht fadaubsht,” sawkt da Hah. “Ich shtrekk mei hand naus geyyich dich, un roll dich ivvah di felsa-vanda nunnah; ich mach dich vi en fabrendah berg.
Di kaynicha funn di eaht henn nett geglawbt, un aw nett di leit funn di veld, es di heida un feinda selayva, deich di doahra in Jerusalem nei gay kenda.
un sawk: ‘Dess is vass da Hah sawkt: Ich binn geyyich dich. Ich zayl mei shvatt raus zeeya un dei leit abshneida funn diah—di gerechta un di ungerechta mitt-nannah.
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Ich binn geyyich di shohf-heedah un hayb si shuldich fa mei shohf. Ich zayl si shtobba mei shohf feedra, so es di shohf-heedah nimmi sich selvaht feedra kenna. Ich nemm mei shohf aus iahra maul, so es si nimmi foodah sinn fa si.
Iahra evvahshti nemma geld hinna rumm, iahra preeshtah vadda betzawld fa leit lanna, un iahra brofayda broffetzeiya fa geld. Avvah doch falossa si sich uf da Hah un sawwa, “Is da Hah nett unnich uns? Nix shlechtes zayld uf uns kumma.”
“Ich binn geyyich dich,” sawkt da Awlmechtich Hah. “Ich zayl dei greeks-veyya ufbrenna in shmohk, un's shvatt zayld dei yungi layb fressa. Ich loss nix uf di eaht fa dich zu fressa. Di shtimma funn dei botshaftah vadda nimmi keaht.”