4 Vi lang zayld's land so drukka shtay un's graws in alli feld ufdrikla? Veil selli es drinn voona ungettlich sinn, sinn awl di diahra un fekkel doht ganga. Un di leit sawwa, “Eah zayld nett sayna vass es gebt mitt uns.”
Du hosht dee sacha gedu un ich habb nix ksawt; du hosht gmaynd ich binn grawt vi du. Avvah nau setz ich dich recht, un layk's aus grawt fannich dei awwa.
Es land is foll aybrechah, da fluch es druff is macht's land heila, un di vayt in di vildahnis is ufgedrikkeld. Si layva en evil layva, un iahra macht is letz gyoost.
Di eaht zayld heila, un di himla ovva droh vadda dunkel. Dess is veil ich's ksawt habb, un nemm's nett zrikk, ich habb dess ausgmacht, un ich dray nett vekk difunn.”
Fasell sawkt da Awlmechtich Hah dess: ‘Mei baysah zann zayld ausgleaht vadda uf deah blatz, uf di mensha, uf di diahra, uf di baym im feld un uf's frucht fumm grund. Mei zann zayld brenna un nett ausgmacht vadda.’
Ich muss heila un veina fa di berga, un mich fayammahra veyyich em vayt-land in di vildahnis. Si sinn leah, un nimmand gayt deich si, un's fee heaht ma nett bladda. Di fekkel in di luft sinn fatt kflowwa, un di diahra sinn aw nimmi datt.
Deich dess dutt's land yammahra, un's gayt shlecht fa awl selli es drinn voona; un awl di diahra im feld un di fekkel in di luft, un di fish im say vadda vekk gnumma.
Eah hott ksawt: “Da Hah roaht aus Zion un lost sei shtimm heahra aus Jerusalem; di shohf-heedah iahra vayt-feldah drikla uf, un's graws uf em Berg Karmel drayt brau.”
Even vann da feiya-bohm nett ausshlakt, un di vei-shtekk kenn frucht henn, even vann di ayl-baym kenn ayl gevva un di feldah kenn ess-sach gevva, even vann kenn shohf in di penn sinn un kenn fee in di shtell,
No hott da engel fumm Hah ksawt, “Awlmechtichah Hah, vi lang haldsht du dei bamhatzichkeit zrikk funn Jerusalem un funn di shtett funn Juda, dee es du zannich voahsht mitt fa sivvatzich yoah?”