15 Even vann da Ephraim fruchtboah is unnich sei breedah, en east vind fumm Hah zayld kumma, am rei blohsa funn di vildahnis; sei shpring shtobt lawfa, un sei brunna drikkeld uf. Sei shtoah-haus vatt grawbt, un alli keshtlich ding vatt gnumma.
Avvah eah voah raus grissa in zann un voah uf da bodda kshmissa. Da east vind hott sei frucht fadatt, un sei ranka abgebrocha. Si sinn ufgedrikkeld, un fabrend vadda im feiyah.
Zayld da shtokk vaxa even vann eah ausgeblanst vatt? Vann eah geblohsa vatt beim vind funn di east, zayld eah nett gans fadadda im grund vo eah gvaxa is?’”
An selli zeit zayld's ksawt vadda zu di leit un zu Jerusalem, “En haysah vind funn di bludda hivla in di vildahnis zayld blohsa geyyich mei leit, avvah nett fa shprau vekk blohsa un butza,
Israel is en greenah drauva-shtokk, es sei frucht drawkt fa sich selvaht. Vi may frucht es eah grikt hott, so feel may awldahra hott eah gebaut; vi bessah es es land vadda is, so feel shennah hott eah di shtay-gleichnisa gmacht.
Eah zayld iahra gettah un gegossani gleichnisa nunnah in Egypta drawwa, un aw iahra keshtlich ksha es gmacht is funn gold un silvah. No fa edlichi yoah lost eah da kaynich funn di Natt gay.
Fasell sawkt da Hah dess zu di leit funn Jerusalem: “Ich zayl ufshtay fa eich, un eiyah feinda folshtendich zrikk betzawla. Ich zayl iahra revvahra leah macha, un iahra shpringa uf-drikla.
Ich zayl iahra feinda lossa awl's geld funn dee shtatt shtayla, un aw alles es si kshaft henn difoah. Si nemma aw awl's keshtlich sach es di kaynicha funn Juda henn. Si zayla dess awl vekk drawwa zu Babylon.
Du shmeisht si in di luft, da vind drawkt si vekk un da shtoahm blohst si fatt. Avvah du zaylsht fraylich sei ivvah da Hah, un dich fagleahra im Heilicha Gott funn Israel.
Yau, di leit macha en yacht vi en grohs vassah, avvah vann eah si zankt dann shpringa si fatt. Si vadda gyawkt vi shprau beim vind uf di berga, un vi shtawb in en vind-veahvel.
Rishtet en blatz fa sei kinnah shlachta; si missa shtauva fa di sinda funn iahra foah-feddah. Si daufa nett uf kohva vadda un's land eahva, un di eaht dekka mitt iahra shtett.
Sei hallichkeit is vi en eahsht-geboahranah bull, sei hanna sinn vi di hanna funn en vildah ox; mitt di hanna shtohst eah di heida, even so veit vekk es es veld end. Sei hanna sinn di dausends fumm Manasse, un di zeyya dausends fumm Ephraim.”
Avvah sei daett hott's nett gedu un hott ksawt, “Ich vays, mei sohn, ich vays. Eah soll aw en grohs folk vadda. Avvah sei yingahrah broodah soll graysah vadda es eah, un sei nohch-kummashaft soll en oahrich grohs folk vadda.”
Adda dann mach ich see nakkich, un mach see blutt vi uf em dawk es see geboahra voah; ich mach see vi en vildahnis; ich dray see in en drukka land, un loss see fadashta.
Vo di sunn uf kumma is hott Gott en haysah east vind kshikt, un di sunn hott so hays uf em Jona sei kobb ksheind es eah shiah ummechtich is vadda. Eah hott no gvinsht eah kend shteahva un hott ksawt, “Ich vett leevah doht sei es layva.”