3 an di zeit vann selli ziddahra es es haus vatsha, un shteiki mennah iahra bikkel sich beeya; vann di mawlah shtobba mawla veil's so vennich funna sinn, un selli es am deich di fenshtahra gukka sinn dreeb vadda;
Nau is es zu kumma vo da Isaac moll ald voah un sei awwa zu blind voahra fa sayna, hott eah sei eldshtah boo da Esau, rei groofa un hott ksawt zu eem, “Mei sohn.” Un eah hott ksawt, “Do binn ich.”
Nau di awwa fumm Israel voahra shvach funn eld un eah hott nimmi goot sayna kenna. No hott da Joseph si nayksht zu eem gebrocht un da Jakob hott si gekist un hott sei eahm um si rumm.
Es voah zu miah es vann ich am heila veah fa en freind adda en broodah; ich habb mei kobb gebikt in mei dreebsawl, es vann ich am heila gvest veah fa mei maemm.
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: “Aldi mennah un veibsleit zayla viddah in di shtrohsa funn Jerusalem hokka, un yaydahs funn eena zayld en shtokk in di hand havva veil si so ald sinn.