13 Sellah es di berga un da vind macht, eah lost da mensh vissa vass eah im sinn hott, sellah es da meiya-roht zu dunkel drayt, un lawft in di hohcha bletz funn di eaht— eah hayst Gott, da Awlmechtich Hah.
Sellah es di free-yoah un shpoht-yoah shtanna gmacht hott, es es dunkla funn di nacht in da meiya macht, un es di helling funn dawk in di nacht macht; sellah es shikt fa's vassah fumm say, un leaht's ivvah di gans eaht— sei nohma is da Hah.
eah is sellah es sei haymet baut im himmel un di eaht ivvah-dekt mitt em himmel. Eah rooft's vassah im say, un leaht's ivvah di gans eaht— sei nohma is da Hah!
Avvah's is en Gott im himmel es so fashtekkeldi sacha gvissa macht. Eah hott em Kaynich Nebukadnezar gvissa vass blatz nemma zayld shpaydah naus. Dess is vass dei drohm voah un di visions in dei meind vo du uf deim bett gleyya hosht:
Ksaykend bisht du, oh Israel, veah is vi du, en leit saylich gmacht bei em Hah? Eah is eiyah shield un eiyah hilf, un di shvatt funn eiyah hallichkeit. Eiyah feinda bikka sich fannich eich un feicha sich, un diah shtambet iahra hohchi bletz nunnah.”
Dess is es vatt fumm Hah veyyich Israel. Da Hah, deah es di himla auskshtrekt hott, deah es di mavvah funn di eaht gmacht hott un es da ohften in da mensh gedu hott—sellah Hah sawkt:
Da Gott fumm Jakob is nett vi dee; eah is sellah es alles kshaffa hott, un eah hott's kshlecht funn Israel sei aykni leit gmacht. Sei nohma is da Awlmechtich Hah!”
Da Gott fumm Jakob is nett vi dee; eah is sellah es alles kshaffa hott, un eah hott's kshlecht funn Israel, sei aykni leit gmacht. Sei nohma is da Awlmechtich Hah!
Veah hott di vassahra gmessa mitt em dalla funn sei hand, adda di himla abgmeikt bei sei hand naus shtrekka? Veah hott da shtawb funn di eaht gmessa mitt en koahb, adda di berga gvohwa mitt en gvicht, un di hivla mitt en vohk?
Eah hott een gmacht foahra in di hohcha bletz funn di eaht, un hott een kfeedaht mitt em frucht funn di feldah. Eah hott een glost hunnich aus di felsa nemma, un ayl aus di hadda shtay.
Eah is zvishich di drubb Egyptah kumma un di drubb Israeliddah. Deich di nacht hott di volk's dunkel gmacht uf ay seit un's hell gmacht uf di annah seit. Un sellah vayk sinn si nett nayksht zu nannah kumma di gans nacht.
Da vind blohst vo eah vill, un du kansht en heahra avvah du vaysht nett vo eah heah kumd adda vo eah hee gayt. So is es mitt alli-ebbah es geboahra is fumm Geisht.”
Gott da Hah hott kshvoahra bei sich selvaht—da Awlmechtich Gott, da Hah, sawkt: “Ich hass di hohchmoot fumm Jakob, un sei grohsi heisah aykla miah. Ich gebb di shtatt ivvah un alles es drinn is.”
Vann sei shtimm shvetzt, dann doon di vassahra im himmel roahra; eah macht da nevvel uf kumma fumm end funn di eaht. Eah shikt gviddah mitt em reyya, un bringd da vind aus sei shtoah-heisah.
Vann sei shtimm shvetzt, dann doon di vassahra ovvich em himmel roahra; eah macht di volka uf kumma fumm end funn di eaht. Eah shikt gviddah mitt em reyya, un bringd da vind aus sei shtoah-heisah.
In sellah dawk zayla si roahra drivvah so vi da say roaht. Un vann ebbah ivvah's land gukt, dann saynd eah's dunkla un da angsht. Even's licht is dunkel gmacht bei di volka.
Nau dess fashtekkeld ding voah gvissa zu miah, nett veil ich may veisheit habb es ennich ebbah shunsht, avvah so es du, oh kaynich, vaysht vass es maynd, un di gedanka fashtaysht es uf dei meind voahra.
Deah dawk is dunkel un dreeb, en dawk mitt volka un nevvel. So vi di meiya-helling ivvah di hivla kumd, kumd en grohsi un mechtichi drubb vi en army, so vi's noch nee nett gvest voah, un aw nee nett viddah sei zayld.
So voah es ich layb,” sawkt da Kaynich; deah es Awlmechtich Hah hayst, “aynah zayld kumma es so hohch is vi da Berg Thabor is ovvich di berga, un es vi da Berg Karmel is nayvich em say.