18 Di Abigail hott sich no gedummeld un hott zvay hunnaht layb broht, zvay bodla mitt vei, fimf kshlachtani shohf, en sakk grohsht frucht, en hunnaht reseina-kucha un zvay hunnaht feiya-kucha zammah grikt un hott si uf aysla glawda.
Vo da Dawfit en shtikk ivvah da hivvel ganga voah, datt voah da Ziba, em Mephibosheth sei gnecht, am voahra fa een ohdreffa. Eah hott samm aysla datt katt es ufksaddeld voahra un ufglawda mitt zvay hunnaht layb broht, en hunnaht reseina-kucha, en hunnaht summah-frucht-kucha un en vei-sakk foll vei.
Mach fridda mitt demm vo geyyich dich is so kshvind es du kansht, diveil es du noch zeit hosht. Eah mecht ennichi zeit dich ivvah-drayya zumm richtah. Un da richtah mecht dich ivvah-gevva zumm sheriff un eah dutt dich eishtekka.
Fa so shuah es da Hah, da Gott funn Israel laybt, deah es mich kalda hott funn diah shawda du, vann du nett kshvind kumma veahsht fa mich ohdreffa, dann veah nett ay mann es zumm Nabal heaht levendich gvest meiya-free.”
Da Jesse hott no moll ksawt zu seim boo da Dawfit, “Nemm nau kshvind dess halb bushel grohsht frucht un dee zeyya layb broht, un bring si zu dei breedah an di camp.
Nau denk dess ivvah un gukk moll vass du du kansht, fa's zayld grohsa druvvel uf unsah meishtah un sei gansi haus-halding kumma. Eah is so en dikk-kebbichah mann es nimmand eem ebbes sawwa kann.”