11 Сон каршезост мярьгсь: «Ломанць, конань лемоц Иисус, шорясь сельгстонза рдаскя, вадендезень сельмонень и мярьгсь: "Архт Силоаму и штак". Мон молень, штань и ушедонь няема».
Афоли тинь арьсетяда, ся кемгафксува ломаттне, конатнень лангс прась Силоамонь башнясь и шавозень синь, Иерусалимонь сембе эряйда муворуфтольхть?
Эста кизефнесть кядьстонза: «Кода арать няикс?»
Эста мярьгсть тейнза: «Сон коса?» Алясь каршезост мярьгсь: «Аф содаса».
Азозе тейст: «Мон ни мярьгонь тейнть, а тинь ашеде кулхцонда; мезе нинге мяленте марямс? Афоли тиньге ули мяленте арамс Тейнза тонафникс?»