22 Isa to ka wo mɔɛ, a ka a fɔ a ye, a ko: «Ko dɔndɔ be toren i ye manɛŋɛ la: taga i bolofeŋɛ bɛ mayita, i ni wo nafule mafatan fugarenu ma. Wo butɔ, harige si to le i ye arijanna butɔ. Ka i ka wo ban mala, i ni na sɔ n kɔma.»
Wo wo bolofeŋɛnu mayita wo ni tɔɔrɔbaganu kɔ wo nɛgɛ la. Wo ni harige madɛn wo yɛtɛ ye arijanna, wo harige la ko te kɔtɔya, a mɛn te tiɲa abada; kankante yo te ke a ma ɲɔ, tunbe tugun te tiɲare ma ɲɔ.
Isa mɛn ko: «Awa, nde tugun, n ni a fɔ wo ye: ka dunuya nafule tota wo bolo, min si nɔ mɔgɛ lasamala telenbaliya la, wo ni a lawali ko ɲinma ma koe la mɔgɛnu ye kanunteya la, wolo mu nafule la ko tini ban, Ala si wo labɛn saŋɛ tɔ abada.
A ka a fɔ jama tugun ye, a ko: «Ka mɔgɛ min be diren tola n kɔma, a ka diɲa a yɛtɛ la ko ma, a ni sɔn ɲagankata bɛ la, a ni n jokki lun go lun, hali a mata faga la, lɔgɔ bangalandeŋɛ tɔ.
Tɔɲa le, n nɛɛnɛdɔndɛnu, n ka a lɔn n bele banden a bitala betunna. Kɔnɔ n be ko dɔndɔ le mala: min be kɔma, n ni wo to ɲɔ, min be ɲatɔ, n ni teriya wolo la.