9 Isa mɛn ko: «Awa, nde tugun, n ni a fɔ wo ye: ka dunuya nafule tota wo bolo, min si nɔ mɔgɛ lasamala telenbaliya la, wo ni a lawali ko ɲinma ma koe la mɔgɛnu ye kanunteya la, wolo mu nafule la ko tini ban, Ala si wo labɛn saŋɛ tɔ abada.
Wo wo bolofeŋɛnu mayita wo ni tɔɔrɔbaganu kɔ wo nɛgɛ la. Wo ni harige madɛn wo yɛtɛ ye arijanna, wo harige la ko te kɔtɔya, a mɛn te tiɲa abada; kankante yo te ke a ma ɲɔ, tunbe tugun te tiɲare ma ɲɔ.
Jon yo te nɔ walila kuntigi fila bolo wagati dɔndɔ. Ka wo ma, a si dɔndɔ kɔn a ni dɔndɛ kanu; ka wo ma, a si dɔndɔ la kuma bita le a ni dɔndɛ tɛŋɛ boloka. Wo butɔ, wo te nɔ nafule nun Ala batula wagati dɔndɔ.»
Kɔrɔnɛyi ka a ɲa sɔ a la, a kilanta, a ka a fɔ: «Marige, fen de mu?» A ka a jaabi, a ko: «I la mamataraŋɛnu anun i be kɔɔre minnu mala, wonu bata yɛlɛ Ala dula, a bata anu jigan.