Bɔ́ né mé terreb nu ŋgaáŋ lɔɔ̂, te bɔ́ tueé den sòn-Càŋ. Bɔ́ né cu mé terreb nòmò kweéh seêr, te ŋa húɔ́m. Mɔ bɔ́ gwaán né *wɔ́ŋ gèr dé kàn feh keêh, cu mé bɔ́ gwaán nê dɔɔ́ŋ, bɔ́ né gi mé terreb dé ménâ bɔɔ̂ teèn.
Cìlì Càŋ doô né ké ter lɔgɔ́ njií, ye bɔ̀ nùàr a: Bí vèh Càŋ veèh, bí sén njí bú ké ter. Cu seèn waà baá. Kènê ju nde aá felè bɔ̀ nùàr tená. Bí kéí bú keì. Vulú bɔ̂ tàbè mé nòmò mene dɔɔ́ŋ lɔ si giì naâ bú.»
Mè yeé ŋgweé, cìlì Càŋ déì baá tueé. Dé sâ, seé seèn né yeé mé nòmò. À ye Càŋ a: Môn Càŋ Dueè, wò né lom Nùà dilî kɔɔ́. Wò né léí jɔ̀gɔ̀, wò né kènê ndɔ. Nùà gècên né wò. Wò ju hên tena yií né teèn.
