«Né mene be yeè, né mene gule yeè, mɔ à wò te veên dɔr yií né kɔɔ́, cɔ̀ sɔ̀m bú, wò si njií bú ké dàb. Huɔm kela né yɔ̀ŋ mé be cén, gule cén kwaà; wanɔɔ́ŋ mɔ wò né mé be fà, gule fà, seŋ den, bɔ́ nde né gùm yeè dɔɔ́ŋ te we dé ndeèr si njií.
Te Yeésò yeé nde ŋgweé njií mân, hiím lɔ bú mbaá, à tueé njií mé bɔ̀ɔ́ mé né jomo seèn ndɔ, ye bɔ́ a: «Mè né tueé ye bí a, ká te tàbè *Iserálà hên dɔɔ́ŋ, mè gèh ndèm hên teèn ŋéné ŋgúŋgwéh.
Gèh fém dé sâ lé naâ bɔ́ geí yɔgɔ́ dé gècên. Bɔ́ né lom tueé ye: «Seé seèn dɔɔ́ŋ né lom seé gècên! Né mene bɔ̀ tándúg, à né bɔ́ taré sɔm; bɔ́ ŋgweé cu tie, bɔ́ tueé sòn.»
«Mɔ be yeè wò te veên dɔr yií né kɔɔ́, sâ cɔ̀ téná sɔ̀m bú lòù. Huɔm kela né yɔ̀ŋ mé be cén kwaà; wanɔɔ́ŋ mɔ wò né mé be fà seŋ den, gùm yeè dɔɔ́ŋ nde né tuar te we tarê die yila. [