Sâ Càŋ nyegé kwaá gi aá felè bɔ̀ huaán fà sâ kèn, ye Rèbékà a: Bei nde né ka dìm den seér ma. Càŋ lɔ nde ménâ nyegé kwaá, sâ bɔ́ fà dɔɔ́ŋ, déì née veên bɔ́ ŋgwéeh ye, sâ bɔ́ lɔ née bɔ́ ŋàr ŋgwéeh ye ndɔ. À lé ménâ bɔɔ́ seér naâ, ye te bɔ̀ nùàr ŋene kɔ teèn, ye nyí njèh dɔɔ́ŋ bɔɔ́ né mé kàgà-ndòn nyî ma. Nyí nùàr balé weh lom né faá nyí gwaán nê nɔ, nyí mé seé seèn táŋ sɔ́ bèh.
Nyam mé wò né ŋené kíê cemá sam cuú, wanɔɔ́ŋ léí toò à lé naá giì cemásé. Mé njéh mene, à nde cuù né te lege ŋgɔbè doô komo yuo kelâ, te Càŋ bú wula calé sɔm cu ye dé kèì cên. Bɔ̀ɔ́ mé Càŋ lɔ yilí bɔɔ̀n te mvù yɔ̀ŋe ké bèh duɔɔ̂m nyàgà kwá ná ŋgwêh dɔɔ́ŋ, nde né nyam hên ŋené, bɔ́ geí gi. Lòù sam, nyam doô teèn sam cuú lòù, wanɔɔ́ŋ léí toò à lé naá giì cemásé, toò hên à nde cuù né yuo kelâ.»