31-32 Jisas kalɨp manö ap pen manö hod rɨköm haga, “Bɨ ap mab masded magö pro u dam wög naböŋ nɨpe u yueinab, ran kub göm, lö aij u lö, yaur gau apöm, lö ke ke ram gɨnaböl. Anɨb u rö me, God nɨbi bɨ udöm, ram mɨnöŋ aij nɨpe kumi kabö adö laŋ au abad mɨdeinab u,” a ga.
Hageila, Jisas haga, “Nɨŋ udep magö kale u uƚep göp u me, hag yu wasö nɨŋmim arö gɨpim. Pen nɨŋim! Nɨŋ udep magö kale u mab masded yɨŋ magö pro mɨdöp rö u mɨdeinab u, nan nɨhön nɨhön hageinabim, hagnabim rö gɨnab. Nö ilö i, ‘Ke gɨdaŋ aru,’ a gɨnabim u, arnab.
Hageila, Jisas kalɨp haga, “Nɨŋ udep magö kub wasö, nɨŋ udep magö kale mab masded magö pro yabɨƚ u rö nöp mɨdeinab u, kale mab anɨbi, iƚ halö ju ñɨg solwara aŋ au daŋ ran mɨdai, a gɨmim hagpe, hagnabim rö gɨnab.