8 [Полӧмыс личкӧ дыш мортӧс, нывбаба оласнога айлов тшыгъявны кутас.]
Мывкыдтӧм морт мӧвпалӧ, мый Енмыс абу. Йӧзыс сетчисны лёкас, олӧны зывӧка, бур вӧчысьыс абу.
Думышттӧг шуӧмыд шыпурт моз сатшкӧ, а мывкыд мортлӧн сёрниыс бурдӧдӧ.
Ылӧдчысь кӧдзӧ зыксьӧм, удтысьысь торйӧдӧ ёртъясӧс.
Вежӧртӧмӧс сёрниыс бырӧдӧ, сылысь ловсӧ вомыс тывйыштӧ.
Суклясьысьлӧн кывъясыс чӧскыдӧсь, кынӧм пытшкӧдзыд пырӧны.
Аслад войтыр пӧвстын ылӧг сёрни эн паськӧд. Эн вешйы бокӧ, тэнсьыд матыссатӧ кӧ кодкӧ мыждӧ кулӧм вылӧ. Ме – Господь [тіян Енныд].
