19 Ноеминь да Руфа водзӧ мунісны кыкӧн. Кор найӧ воисны Виплиемӧ, став карыс ёна шызис. Аньяс юасисны ӧта-мӧдныслысь, абу-ӧ тайӧ Ноеминь.
Мый лои тіян гажӧдчысь карныдкӧд, кодӧс вӧлі сувтӧдӧма важысянь нин, коді вӧлі ылӧдз нюжалӧма саридз пӧлӧн?
Туй вывті ветлысь-мунысьяс кинас шлопнитӧмӧн шутьлялӧны, юрнас довкйӧдлӧны да Ерусалим йылысь омӧльтӧмӧн шуалӧны: «Тайӧ ӧмӧй сійӧ карыс, кодӧс шуисны медся мичаӧн, став муюгыдыслӧн гажӧн?»
Кор Исус пырис Ерусалимӧ, став карыс шызис, быдӧн юасис: «Коді тайӧ?»
Ноеминь шуис налы: «Энӧ шуӧй менӧ Ноеминьӧн, а шуӧй Мараӧн, ӧд Ставсӧвермысь мӧдӧдіс меным курыд шог.
Кесйӧгыс вочавидзис: «Моавса сійӧ. Локтӧма Ноеминькӧд Моав муысь.
