5 Ме шуи: «Господьӧй, ме мыж вӧчи Тэныд паныд. Ло бур сьӧлӧма ме дінӧ, бурдӧд менӧ!»
Сылӧн уджъяс пиысь ставыс тайӧ сӧмын этшаниктор, Сы йылысь ми кылам сӧмын вашкӧдӧмсӧ. Коді вермас гӧгӧрвоны Сылысь гымалана вынсӧ?
кодлӧн ыджыд уджъясыс шымыртны вермытӧмӧсь, кодлӧн шензьӧданаторъяслы лыдыс абу.
Сылӧн уджъясыс ыджыдӧсь, вежӧрӧ тӧрӧдтӧмӧсь, Сылӧн шензьӧданаторъяслы лыдыс абу.
Но ми ӧмӧй вермам йӧз муын сьывны Господьлысь сьыланкывъяссӧ?
Вылӧ кыпӧдчысьяс октісны меным дзуг да лэч, туй вомӧн нюжӧдісны меным тыв да пуктісны нальк.
Ӧксылӧн олӧмыс мед лоӧ кузь нэма, сылы мед ваясны Саваысь дона зарни, йӧзыс мед дугдывтӧг кевмысясны сы вӧсна, быд лун мед бурсиасны сійӧс.
Господьӧй, Тэнад кывъясыд веськыдӧсь, Тэнад керкаын нэмъяс чӧж лоӧ вежалун.
Став тэнад йӧзыд локтасны меным копыртчыны да корасны менӧ петны татысь войтырӧйкӧд. Сэки ме пета». И Мӧисей муніс фараон дінысь скӧрмӧмӧн.
Господьӧй, енъяс пӧвстын Тэ кодьыс абу! Тэ кодь мӧдыс абу! Аслад вежалуннад Тэ нималан, Тэ – повзьӧдана да ошкана, вӧчан шензьӧданаторъяс.
Ме тӧда, мый Ме кӧсъя вӧчны тіянлы, – висьталӧ Господь. – Ме кӧсъя вӧчны тіянлы бурсӧ, а ог лёксӧ. Ме сета тіянлы лача да бур олӧм.
