4 Но ми ӧмӧй вермам йӧз муын сьывны Господьлысь сьыланкывъяссӧ?
кодлӧн ыджыд уджъясыс шымыртны вермытӧмӧсь, кодлӧн шензьӧданаторъяслы лыдыс абу.
Тэ сувтӧдан найӧс вильыд туй вылӧ, шыбитан найӧс пыдӧстӧм гуӧ.
Господьӧй, енъяс пӧвстын Тэ кодьыс абу! Тэ кодь мӧдыс абу! Аслад вежалуннад Тэ нималан, Тэ – повзьӧдана да ошкана, вӧчан шензьӧданаторъяс.
да сьылісны Ен кесйӧг Мӧисейлысь да Балялысь сьыланкывсӧ: – Господьӧй Енмӧй, Ставсӧвермысьӧй! Тэнад уджъясыд ыджыдӧсь да шензьӧданаӧсь, Тэнад туйясыд веськыдӧсь да збыльӧсь! Тэ – вежа войтырлӧн Ӧксыыс!
