8 Сійӧ повтӧм сьӧлӧма да збой, вермысьӧн видзӧдӧ дзескӧдысьяс вылӧ.
Найӧ лигышмунісны да усисны, а ми сувтім кок выланым да зумыда сулалам.
Турун косьмӧ, дзоридз нярмӧ, а миян Енлӧн кывйыс помтӧг олӧ.
Веськыда висьтала тіянлы: енэжыс да муыс быртӧдз, ставыс збыльмытӧдз весиг ӧти шыпас, ӧти чуттор оз вош Индӧдысь.
Сідзкӧ, мый артмӧ? Эскӧмнаным ми бырӧдам Индӧдсӧ? Огӧ. Мӧдарӧ, вынсьӧдам.
Но Индӧдыс вежа, тшӧктӧмыс тшӧтш вежа, веськыд да бур.
да сьылісны Ен кесйӧг Мӧисейлысь да Балялысь сьыланкывсӧ: – Господьӧй Енмӧй, Ставсӧвермысьӧй! Тэнад уджъясыд ыджыдӧсь да шензьӧданаӧсь, Тэнад туйясыд веськыдӧсь да збыльӧсь! Тэ – вежа войтырлӧн Ӧксыыс!
