5 ӧд Тэнад буралӧмыд енэжъясысь вылынджык, Тэнад збыльыд кымӧръясысь вылынджык.
ма, вый, ыжъясӧс да мӧс йӧлысь вӧчӧм сыр. Ставсӧ тайӧс вайисны, мед вердны Давидӧс да сылысь йӧзсӧ. Ас костаныс сёрнитісны, овтӧминын пӧ найӧ ёна мудзисны да тшыгъялісны.
«Бурджык миянлы вӧлі кувны Египет муын Господьлӧн ки помысь, – шуасисны Израиль пиян. – Сэні миян вӧліны яй тыра пӧртъяс, и няньсӧ ми пӧттӧдз сёйлім. А ӧні ті вайӧдінныд татчӧ овтӧминас, медым став тайӧ войтырыс тшыгйысла куліс».
Но войтырыслӧн ёна косьмис горшныс. Найӧ ӧтарӧ шуасисны Мӧисей вылӧ: «Мыйла тэ петкӧдін миянӧс Египетысь, медым ми, челядьным да ыж-мӧсным кулім ватӧгыс?»
Дорччысь вӧчӧ кӧрт нӧш, кучкалӧ сыӧн биа ӧгыръяс вылын донӧдӧм вӧчӧмторсӧ, артмӧдӧ бӧлбанӧс аслас вына киӧн. Ачыс сійӧ сёйны кӧсйӧ, вынтӧммӧ, сылӧн горшыс косьмӧ, рудзмунӧ.
Видз-му вылын куйлӧны шыпуртӧн виӧмаяс, карын – тшыгъялӧмысь кулӧмаяс. Пророк да поп шӧйтӧны-ветлӧны му вывті, оз тӧдны, мый вӧчны.
Чеччы войнас да горзы, горзы войбыд, дугдывтӧг! Господьлӧн чужӧмбан водзын ваӧс моз кисьт сьӧлӧм дойтӧ. Нюжӧд китӧ Сылань, кевмысь ныв-пиыдлӧн олӧм вӧсна. Найӧ куйлӧны туйвежъясын, тшыгнысла кулӧны.
