34 Батьыслысь кывъяссӧ кылӧм бӧрын Исав ырзӧмӧн бӧрддзис да гораа горӧдіс. Сэсся корис: «Батьӧй, бурси тшӧтш менӧ!»
Но батьыс шуис: «Вокыд локтіс да ылӧдлӧмӧн босьтіс тэнсьыд бурсиӧмтӧ».
Кор Мардокей тӧдмаліс та йылысь, сійӧ косяліс паськӧмсӧ, пасьталіс шогалан паськӧм, кояліс юрсӧ пӧимӧн да петіс кар шӧрӧ. Сійӧ ырзӧмӧн бӧрдіс да гораа горзіс. [Горӧдіс: «Мыжтӧм войтырӧс бырӧдӧны!»]
Та вӧсна понданныд сёйны, мый быдтінныд, кутанныд пӧткӧдчыны асланыд лёк мӧвпъясӧн.
Йӧйлун вӧснаыс мортыдлӧн торксьӧ олӧмыс, а сьӧлӧмыс скӧралӧ Господь вылӧ.
Ті ӧд тӧданныд, мый бӧрыннас Исав кӧсйис босьтны бурсиӧмсӧ, но сійӧс вӧлі ӧтдортӧма. Исав бӧрдӧмӧн корис бурсиӧм, но вежны батьыслысь мӧвпъяссӧ эз нин вермы.
Давид да сылӧн йӧзыс ырзӧмӧн кутісны бӧрдны. Бӧрдісны эбӧс быртӧдзныс.
