41 Кор Адоний аслас корӧмаяскӧд помалісны сёйны-юны, найӧ кылісны тайӧ горзӧмсӧ. Буксан шы кылӧм бӧрын Йоав юаліс: «Мыйысь карыс татшӧма шызьӧма?»
Войтырыс восьлаліс Соломон бӧрся. Найӧ ворсісны пӧлянӧн да ёна нимкодясисны, налӧн горзӧмысь весиг муыс вӧрис.
Сылӧн сёрнитігкості локтіс Авиатар поплӧн Ионафан пиыс. Адоний шуис сылы: «Лок, пыр. Тэ веськыд морт, тэ ваян бур юӧръяс».
лёк вӧчысьлӧн гажӧдчӧмыс дженьыд, Ентӧг олысьлӧн нимкодясьӧмыс здук мында?
Нав Исус кыліс войтырлысь горзӧмсӧ да шуис Мӧисейлы: «Чомъяс дорын тышкасьӧны».
Сералігад корсюрӧ висьӧ сьӧлӧмыд, и нимкодьлуныд помасьлӧ шогӧн.
Аркирейяс Индӧдӧ велӧдысьяскӧд ёна дӧзмисны, кор аддзисны Сылысь шензьӧданаторъяс вӧчӧмсӧ да кылісны крамын челядьлысь горзӧм: «Ошкӧм Давид Пилы!»
Павелӧс кӧсйисны нин вины, но буретш сэки сюрс тышкамортӧн веськӧдлысьлы кывсис, мый став Ерусалимыс шызьӧма.
