12 Маротын олысьяс оз нин виччысьны бурсӧ, ӧд Господь мӧдӧдіс шог Ерусалим дзиръя дорӧ.
Ме виччыси бурсӧ, но менӧ лёкыс суис, виччыси югыдсӧ, но локтіс пемыдыс.
Ме вӧча югыдсӧ и пемыдсӧ, Ме мӧдӧда бурсӧ и лёксӧ. Ме, Господь, вӧча ставсӧ тайӧс.
– Господьӧй, Тэ ӧмӧй дзикӧдз ӧтдортін Иудаӧс? Тэ ӧмӧй мустӧмтан Сионӧс? Мыйла Тэ сэтшӧма дойдалін миянӧс, мый огӧ вермӧй бурднысӧ? Ми виччысим лӧнь олӧм, но нинӧм бурыс эз ло миянлы. Ми виччысим бурдӧм, но воис повзьӧдан кад.
Ми виччысим лӧнь олӧм, но бурыс эз во, ми виччысим бурдӧм, но миянӧс полӧм босьтӧ.
Карас кӧ кылӧ буксан шы, войтырыс ӧмӧй оз повзьы? Суас-ӧ карӧс шог, оз кӧ Господь тайӧс лэдз?
Самариялӧн дойыс бурдлытӧм, сійӧ вуджас Иуда муӧдз, менам войтырлӧн дзиръяӧдз, воас Ерусалим карӧдз.
Ноеминь шуис налы: «Энӧ шуӧй менӧ Ноеминьӧн, а шуӧй Мараӧн, ӧд Ставсӧвермысь мӧдӧдіс меным курыд шог.
Илий сэки пукаліс карса дзиръя дорын аслас пуклӧсын. Сійӧ видзӧдіс туй вылӧ да виччысис юӧр вайысьӧс, ӧд поліс Енлӧн куд вӧсна. Кор тышысь воӧм морт висьталіс карса олысьяслы израильсаясӧс пасьвартӧм йылысь, йӧзыс ырзӧмӧн кутісны бӧрдны.
